________________
અધ્યયન ૮ મું.
(૧૩૫)
પ
દિ તે માયાજ જાણવી, તેવી માયાને પરિહરે, ત્યાગે, સંયમતો તથા જીતેંદ્રિય સાધુને એહિજ ધર્મ સત્ય જાણવો ને ૧૦
મહાવ્રતનું અતિક્રમ એટલે એલંઘન કરવાની વચને કરી, તથા મને કરી, પણ પ્રાર્થના કરે નહી, એ બન્નેના નિષેધવા થકી ત્રીજે કાયાને અતિક્રમ દૂર થકીજ નિષેદ એમ પિતાની મેળેજ જાણી લે, સર્વ થકી કરણ કરાવણ તથા અનુમતિર્યો કરી, બાહ્યાણક્યતર ભેદે કરી, સંસ્કૃત ગુપ્તદ્રિય એવો છતો, આદાન એટલે સમ્યક દર્શનાદિકનું ગ્રહણ કરે. તથા સુક્ષુ આહાર ગ્રહણ કરે. એમ ગ્રહણ કરેલી ચારિત્રને સમ્યક પ્રકારે શુદ્ધ કિયા સહિત પાળે છે ૨૦ |
સાધુને ઉદ્દેશીને જે કઈ અનાર્ય પુરૂષે કર્યું એવું જે પાપ તથા વર્તમાન કાળ જે પાપ કરે છે, તથા આગામિક કાળે જે પાપ કર્મ સાવધાનુષ્ઠાન આરંભાદિક સાધુને અર્થે જે કરશે. તે સર્વને મન વચન અને કાયાયે કરી અનુમોદે નહીં. તે, કેણ અમદે નહીં તોકે, જે મહાનુભાવ આત્મગુપ્ત જિતેંદ્રિય હોય તે, એવા પાપ કત્યને અનુદે નહીં, તે ૨૧ છે
જે અબુદ્ધ તત્વ માર્ગના અજાણુ પરંતુ વ્યાકર્ણદિક ભણેલા, તેથી લોક માહે પુજ્ય મોટા કેવાય, એવા વીર પુરૂષ પણ સમ્યકત્વ પરિજ્ઞાન થકી વિકલ હોય, એવા પુરૂષનું જે કાંઇ દાન, તપ, નિયમાદિકને વિષે પરાક્રમ એટલે ઉદ્યમ તે અશુદ્ધ જાણો. તે સર્વ કર્મબંધના કારણને વિષે સફળ થાય. પણ મુર્ખ વૈદ્યની ચિકિત્સાની પેરે કર્મ નિર્જરાના કારણને વિષે - ફળ ન થાય, . રર
જે બુદ્ધ તત્વ માર્ગના જાણ, એવા તિર્થંકરાદિક મોટા પુજ્ય પુરૂષ ઘનઘાતિ કર્મ વિચારવાને સુરવીર, સમ્યકત્વ રષ્ટિ હોય, તેમનો જેટલો નિયમાદિક કિયા, અનુષ્ઠાનને, વિશે ઉદ્યમ
ત વચન
મહાબલી ૨૧
દિક ભણે
