________________
અધ્યયન ૪ થું -ઉદેશે જે. ( ૩ ) -~ ~ * * * * ----- --- ------------ -- — - -- છતા જે વિડંબના થાય તે કહે છે, કેઇક સ્ત્રી ગૃહના કાર્યો વ્યાકુળ થઈ થકી પુરૂષ પ્રત્યે કહે કે એ બાળક તમે સંભાળે અથવા એને ત્યાગ કરે હું એની વેઠ કરી શકતી નથી એ નવમાંશ સુધી ઉદરે ધર્યો અને તમે ક્ષણે માત્ર પણ પુત્રને બોળામાં લેતા નથી, એમ ક્રોધના વચન બેલે તે વારે કેઈ એક પુરૂષ આક્રોશતાયે સ્ત્રીને વશવા થકે પુત્રને પિષક થાય જેમ ઉંટને ભારવાહક જેટલો ભાર ઊંટ ઉપર નાંખે તેટલો ભાર આરડતે થકે ઉપાડે તેમ તે પુરૂષ પણ સ્ત્રીની પાસે ઊંટ તુલ્ય જાણ છે ૧૬ છે
રાત્રીને વિષે પણ નિદ્રામાંથી ઉઠીને બાળક રડતો હોય તેને રાખે બાળકને રમાડે કેની પેરે તોકે, રૂદંતંદારક (ધાત્રીવતુ સંથાપતિ) એટલે ધાત્રીની પેરે રાખે જેમ ધાત્રી બાળકને રૂડી રીતે પાળે તેમ તે પુરૂષ પણ બાળકને પાળે, કદાપિ તે પુરૂષ સુહિરામ એટલે ઘણે લજજાવંત હોય તો પણ સ્ત્રીને વચને નિર્લજ થાય, હશે એટલે બેબીની પેરે સ્ત્રીના તથા બાળકના વસ્ત્ર ધાવે તથા બીજા પણ જે કાંઈ કાર્ય કહે તે સર્વ દાસની પેરે કરે છે ૧૭
એ પવીત પ્રકારે સ્ત્રીનું કિંકરપણું પર્વ અતીત કાળને વિષે ઘણા પુરૂષોએ કર્યું અને વર્તમાન કાળે પણ સ્ત્રીનું દાસ પણું ઘણું પુરૂ કરે છે, તથા આગમિક કાળે પણ કરશે. ભેગને અર્થે જે અભિમુખ એટલે સનમુખ થયા તેના એ હવાલ - થાય એવા રાધાંઘ પુરૂષ જે સ્ત્રીને વશ વતિ થયા તે દાસ સમાન તથા પાશમાં પડેલા મૃગ સમાન તથા વેચાતો લીધેલે ચાકર તે સમાન તથા લિચ સમાન પણ ન કહેવાય કિં. બહુના તે કેઇ સરખા ન કહેવાય, એ કે પદાર્થ નથી કે જેની ઉપમા એવા અધૂમને આપીને તેની તુલ્યના કરી બતા
