________________
૨૯
ઢાળ સાતમી ( રાગ—ણુ સરાવરીયારી પાલ )
પાંડુક વનની માંહી, પાંડુકમલા ઉપરે મારા લાલ; સિહાસન સુખકાર, જોતાં તા ચિત્ત હરે મારા લાલ; તે ઉપર સુરરાય, પ્રભુને લઇ હાથમાં મારા લાલ; પૂર્વ દિશે રાખી મુખ, બેઠા હ` સાથમાં મારા લાલ. ॥ ૧ ॥ રમ્યતાના નહિ પાર, ભૂમિ ભય જ્યાં કણે મારા લાલ; મુરા સુરેશના વૃંદ, મલ્યા છે ત્યાંકણે મારા લાલ; સુહમેન્દ્રે તે વાર, હુકમ ફરમાવ્યે મારા લાલ; સુણતાં તે આદેશ, સેવકને ભાવિયા મારા લાલ. ॥ ૨ ॥ ખીરસાગરનું નીર, નિપ ભરી લાવો મારા લાલ; મંગલ વસ્તુ અનેક, લઇ તુ આવો મારા લાલ; ગ્રેસ ઈદ્રોએ તેમ, આદેશ આપ્યા મારા લાલ; સુષુતાં સેવક ચિત્ત, હર્ષ બહુ વ્યાપિયા માર લાલ. ॥ ૩॥
૨
હુકમ સુણતાંની સાથ, સુરવા સંચર્યો મારા લાલ; સોના રૂપાને રત્ન, કલશેા હસ્તે ધર્યા મારા લાલ;
.
•
અલ્પ સમયની માંહી, જલ લઇ આવિયા મારા લાલ; ઔષધિનું બહુ વિત, સંગે સુર લાવિયા મારા લાલ. ॥૪॥
પ્રથમ અચ્યુતે, હવાડે જગન્નાથને મારા લાલ; તતર ખીજા ઇંદ્ર, કરી ઉર્ધ્વ હાથને મારા લાલ; કલશે કરી જલધાર, મંજન કરાવ્યું. મારા લાલ; ચ્છી વસ્ત્રોથી અંગ, શરીર દીપાવ્યું મારા લાલ. ॥૫॥
.
નિર્માલ કંકુને ઘેાલ, તિલક કીધું ભાલમાં મારા લાલ; કેશર ચંદન ચાલ, ટપકાં કીયાં ગાલમાં મારા લાલ;
