________________
ઘણા ભવની પૂર્વે એક પુરમાં, રહેતા હતા એ ભાઈ બંને બંધુની એક એક નારી, રહેતી સંગે સદાઈ. હા ગૌતમ ૧ ત્રિશલાજીને જીવ હતી દેરાણ, ઘણું ઘરેણું પામી; મન્ય માવિત્રથી રત્ન જડેલા, કઈ વાતે નહિ ખામી. હે ગૌ. ૨ શુભ પ્રસંગે તે નિજને અંગે, પહેરતી ભૂષણ ભારી; જોતાં જેઠાણીનું મન લલચાયું, ગુસ કર્યો નિરધારી. હે ગૌ. ૩ જઈ જેવા લાગી દેરાણું ડાબલે મને નહિ કઈ રીતે કરતી બળાપે અતિશે બાળા, ચેન પામી નહિ ચિત્તે. હો ગૌ. ૪ એ જ ચિંતામાં ભેળીરે ભામની, મૃત્યુકાળને પામી, અનેક જાતિમાં જન્મ લઈને, ત્રિશલાપણે વિરામી. હે ગૌ. ૫ કઠણ કીધું દિલ જેઠાણું તેણે, દયા ન આણી લગારે એજ કમથી દુઃખદ ભવમાં, કષ્ટ સહ્યાં બહુ વારે. હે ગો. ૬ ચારે ગતિમાં અતિ આથડતાં, અશુભ કર્મ અપાવે; તે જ જીવ થ દેવાનંદા, પરણી વિપ્ર ઘેર આવે. હે ગૌ. છે ચકી પુત્રમેં મચ ભવમાં, ગોત્ર કર્મ ઉપરાયું તેથી આ બ્રાહ્મણ કુખે, કર્મ ઉદય તે આવ્યું. હે ગૌ૮ સાડી વ્યાસીમી ચાલતી રચણી, હરણગમેષી આવ્યા દેવાનંદા કુખથી ગર્ભ હરીને, ત્રિશલા કુખે લાવ્યા. હો ગૌ. ૯ સતાવનમી ઢાળે કહે આંબાઈ, સુણતાં વીરની વાણું વીર પ્રભુ જેવા પુત્રને જાણી, દેવાનંદા હરખાણી. હે ગૌ. ૧૦
. ! દેહરા || - : $. વીર વચન શ્રવણે સુયા, વિજ્ઞાને ભરપુર
મનમને વિસ્મય પામીયા, માનવ તેમજ સુરn 1 w
