________________
श्री लघुक्षेत्रसमासप्रकरणम् । पणसयवट्टपिहुत्तं, त परिक्खित्तं च पउमवेईए । गाउदुगुच्चद्धपिहुत्त, चारु चउदार कलिआए ॥ १३७ ॥ तं मज्झे अडवित्थरं, चउच्च मणिपीढिआइ जंबूतरू। मूले कंदे खंधे, वरवयरारिटुवेरू-लिए ॥ १३८ ॥ तस्स य सोहपसोहा, दैला य बिंटों य पल्लंवा कमसो। सोवणजायरूबा, वेरुलितवणिज्जजंबुणया ॥ १३९ ॥ सो रययमयपवालो, राययविडिमो य रयणपुप्फफलो। कोसदुगं उब्वेहे, थुडसाहाविडिमविक्खंभे ॥ १४० ॥ थुडसाहाविडिमदीह-त्ति गाऊए अट्ठपनरचउवीसं। साहा सिरिसमभवणा, तम्माणसचेइयं विडिमं ॥ १४१ ॥ पुबिल्लि सिन्ज तिसु आ-सणाणि भवणेसु णाढिअसुरस्स । सा जंबु बारसवे-इआहिं कमसो परिक्खित्ता ॥ १४२ ॥ दहपउमाणं जं वि-त्थरं तु तमिहावि जंबुरुक्खाणं । नवरं महयरियाणं, ठाणे इह अग्गमहिसीओ ॥ १४३ ॥ कोसदुसएहिं जंबु, चउदिसिं पुव्वसालसमभवणा । विदिसासु सेसतिसमा, चउवाविजुया य पासाया ॥ १४४ ॥ ताणंतरेसु अड जिण-कूडा तह सुरकुराइ अवरद्धे । राययपीढे सामलि-रुक्खो एमेव गरुलस्स ॥ १४५॥ बत्तीस सोल बारस, विजया वक्खार अंतरनईओ। मेरुवणाओ पुव्वा-वरासु कुलगिरिमहणयंता ॥ १४६ ॥
