________________
૩૨
ઉપર જણાવ્યા મુજબ કર્માધીનપણે અનિચ્છાએ પ્રા. થતા જન્મ–જરા-મરણનાં દુઃખમાંથી સંસારી આત્માઓને છોડાવવા માટે ઉત્તમોત્તમ તીર્થકર ભગવંતોએ આત્મકવભાવ સંબંધે જે અવિસંવાદી મોક્ષમાર્ગ બતાવ્યો. છે, તેનો આશ્રય કરીને પૂર્વે અનંતા આત્માઓ મોક્ષપદને પામ્યા છે. વર્તમાનમાં પામે છે અને ભવિષ્યમાં પામશે. એમ જાણવું.
આ સંબંધે સર્વે તીર્થકર ભગવોની સર્વકાળે. મુખ્યપણે એક જ આજ્ઞા (કથન) છે કે, મોક્ષાર્થ આત્માઓએ સમસ્ત આવતત્ત્વમાં ત્યાગ પરિણામ, અને સંવરતત્ત્વના આદરપરિણામમાં, અવિસંવાદિભાવે, શ્રદ્ધા-ચિરૂપ, સમ્યકત્વ પ્રાપ્ત કરવું જોઈએ. આ માટે વીતરાગ તેત્રમાં કહ્યું છે કે—
સામાજ્ઞિ તે, રેયો દ્વારા. વાવ સર્વથા હેર, ૩ સંચર आश्रवो भवहेतुः स्यात् , संवरो मोक्षकाणम् । इतीयमाहती मुष्टि-रन्यदस्याः प्रपञ्चनम् ॥
પ્રત્યેક મોક્ષાથીએ, કર્મબંધના હેતુભૂત આશ્રવભાવને. ત્યાગ કરીને, મિક્ષતત્વના હેતુભૂત સંવર અને નિર્જર તત્ત્વને આદર કરે અનિવાર્ય–આવશ્યક ગણુ જરૂરી છે.
ઉપરના સ્વરૂપની અવગણના યાને અનાદર કે વિરોધ કરનારાઓ સૂર્યની સામે ધૂળ ઉડાડનાર જેમ પોતેજ અંધ.
