________________
૨૧૭
(૨) સ્વપર વિષે વાસના, હાત અવિદ્યા રૂપ; તાતે બહુરિ વિપમય, ભરમજાળ અધકૂપ. (૩) દેહાર્દિક આતમ ભ્રમી, પે નિજ—પર ભાવ; આતમ જ્ઞાની જગ લહે, કેવળ શુદ્ધ સ્વભાવ. (૪) કેવળ આતમ માધ હે, પરમારથ શીવ પંથ; તામે જીનકૢ મગનતા, સેાઈ ભાવ નિગ્રંથ; (૫) માહ માશુરી ાલ–મન, તામે મૃગ મત હા; પામે જે મને નિહ પરે, તાકુ અસુખ ન હાઉ.
(૬) મુગતિ દર તાકુ નહિ, જાકુ થિર સંતોષ; દૂર સુગતિ તાકુ સદા, જાકુ અવિરત પાષ, (૭) યાગા રંભીક અસુખ, અંતર બાહિર સુખ; સિદ્ધ યાગીઠું સુખ હૈ, અનર માહિર દુઃખ.
(૮) ત્યાગ—ગ્રહણ માહિર કરે, મૂઢ કુશળ અતિરંગ; માહિર અંતર સિદ્ઘ, નહિ ત્યાગ અર્ સંગ,
૧૦૮ પ્રશ્ન—વત માન કાળને અનુલક્ષીને આત્માર્થે – હૈયે પાદેયતાનું સ્વરૂપ સમજાવે ?
૧૦૮, ઉત્તરઃ—વ માન કાળમાં હિતાહિત પ્રમે
ધક અષ્ટપદી.
