________________
૨૦૧
માનવ જીવનની મહત્તા ન્યાય–નીતિ અને સર્વધર્મ શાસ્ત્રકારોએએ સર્વાનુમતે એ હકીકતને સ્વીકાર કરેલો છે, કે-સાત પ્રકારના વ્યસનને સેવનારે આત્મા, અવશ્ય આભવ-પરભવ તેમજ ભવભવને વિષે, રેગ-શેક અને દુઃખ-દારિદ્રને પ્રાપ્ત કરવાવાળે થાય છે. તે માટે આત્મહિતના અથી મનુષ્યએ તે સૌ પ્રથમ નીચે જણાવ્યા સુજબના સાતે વ્યસનોથી અળગા રહેવું અનિવાર્ય આવશ્યક છે.
(૧) જુગાર રમવું નહિ –એટલે અન્યાય અને -અનીતિથી ધન-વૈભવને વધારવા ઇચ્છા–પ્રયત્ન કરે નહિ.
વસ્તુને સ
(૨) ચેરી કરવી નહિ –એટલે બીજાની ચીજવસ્તુને તેની જાણ અને ઈચ્છા વિરૂદ્ધ સીધી કે આડકતરી રીતે પણ, લેવી જોઈએ નહિ.
(૩) દારુ પીવો નહિ –એટલે જે થકી પિતાનો આત્મા આત્મભાન ભૂલીને આત્માને અહિત કાર્યો કરવામાં ઉત્સુક બને તેવા દારુ આદિ પીણા પીવા જોઈએ નહિ. તેમજ અભક્ષ્ય-ભક્ષણ કરવું નહિ.
(૪) પરસ્ત્રીમાં રાગી બનેવું નહિ –એટલે જે સ્ત્રી પિતાની સાથે પરણેલી ન હોય તેવી કઈ પણ સ્ત્રી સાથે વિષયભેગની ઈરછા કરે નહિ.
(૫) વેશ્યાને સંગ કરે નહિ—એટલે જે સ્ત્રી,
