________________
૧૧૯ : ગેહ, ગુણ ગણ ગહગહિયા. ૧ જંબૂદીવ સિરિ ભરહખિત્ત, ખોણતલ મંડણ મગધદેસ સેણિયનરેસ, રિદિલબલ ખંડણ. ધણવર ગુવ્વર ગામ નામ, જિહાં જણગુણસજજા, વિ૫ વસે વસુભૂઈ તથ્થ, જસુ પુવી ભા.રા તાણ પુર સિરિ ઇંદભૂઈ, ભૂવલય પસિદ્દો ચઉદ વિદ્યાવિવિહ રૂવ, નારીરસ વિદ્ધો. એ વિનય વિવેક વિચાર સાર, ગુણ ગણહ મનહરફ સાત હાથ સુપ્રમાણ દેહ, રૂપે રંભાવર. ૩ નયણ વચણ કર ચરણ જિણ, વિ પંકજ જલા પાડીય; તે જે તારા ચંદ સૂર, આકાસ ભાડિય. છે રૂ માયણ અનંગ કરવિ, મેલ્હિ નિરધાડીય; ધીરમેં મેરુ ગંભીર સિંધુ, ચંગમચયચાડીય. જે ૪ પેખવિ નિવમ રૂવ જાસ, જિણ જંપે કિંચિય, એકાકી કિલ ભીત ઈચ્છે, ગુણ મેલ્હા સંચિય. એ અહવા નિર્ચે પુત્વ જમ્મ, જિણવર Uણ અંચિ રમા ઉમા ગઉરી ગંગા, રતિહા વિધિ વંચિય. ૫ છે નાહ બુધ નાહિં ગુરુ કવિ ન કોઈ, જસુ આગલ રહિઓ પંછસયા ગુણપાત્ર છાત્ર, હિંડે પરવરિઓ. છે કારે નિરંતર યજ્ઞકર્મ મિથ્યામતિ મહિય; ઇણ છલ હસે ચરમ નાણુ, સહ વિહિય. . ૬
વસ્તુ છે જબૂદીવડ જબૂરીવહ ભરહ વાસંમિ, ખાણું તલ મંડ. મગધ દેસ સેણીય નરેસર, વરણુવર ગામ તિહાં જે વિખ્ય વસે વસુભૂઈ સુંદર, તસુ મજા પુહાવી
