________________
( ૬૩૧)
-
-
અથ શ્રી અજીન જીન સ્તવન. : - ગાયરે ગુણની રાસ. એ દેશી–ગાયજોરે ધરી ઉલ્લાસ, અરજી નવર જગદીસરૂરે; માનજોરે એહ મહત; મહિયલ માંહિ વાલેસરૂરે. ૧. ધાઈયારે ૮ ઢ કરી ચીત, મન વંછીત ફળ પુરસેર; વાર જોરે અવરની શેવ, એહીજ સ કટ ચુરરે, ૨. સીચને સુમતની વેલ, જીન ગુણ ધ્યાનની ઘણુ સપજે રે સમકીત ફુલ, કેવળ ફળ રળીયામણું રે ૩. પુન્યથીરે દેવીનંદ, નયણે નરખે નેહથી; ઉપન્યોરે અતિ આણદ, દુખ અળગાં થયાં જેહથી રે. ૪ સે ભતીરે ત્રીસ ધનુષની કાય, રાય સુદરીસન વસનારે; આઉખરે જનજીનું સાર સહસ ચોરાશી વરસનરે. ૫. જીનરાજનેરે કરૂ પ્રણામ, કાજ સરે સવી આપણુ રે, ભાવથીરે ભગતી પ્રમાણ, દરિસન ફળ પામે ઘણ. ૬ સેવજોરે અર પદ અરવીદ, જે શીવ સુખની કામના, રાખજોરે પ્રભુ રદય મઝાર, રામ વધે જગ નામનારે. ૭.
-
-
E
-
d
-
-
-
=
-
-
-
- -
=
=
ર
=
•
#:
ક કર
--
-
-
અથ શી અલીન્નાથ જીન સ્તવન મેઘ અધારીરે રાતડીને મીઠડા બે અસવાર. એ દેશી-મિથુલા નયરીરે અવતરીયાન, કુભ નરેસર નદ; લાંછન સેહેરે કળસ તણુને નીલ વરણ સુખ કદ. ૧ મલ્લી જીનેસરરે મન વસ્યોને, ઓગણીસમો અરીહત; કપટ ધરમનારે કારણથી, પ્રભુ કુમરી રૂપ ધરત. ૨. સહસે પચાવનાર વરસ સુણોને; આઉ તણે પરમાણુ મત પ્રભાવતીરે ઉદરે ધરયા, પણ વીસ ધનુષ તનુ માન ૩. સહસ પચાવનાર સાધવીઓને, મુની ચાળીસ હજાર, સમેતશીખરે મુગતે ગયાને, ત્રિણ ભુવન આધાર. ૪. અડ ભય ટાળીરે આપ વકીને, છણે બારી અવિહડ પ્રીત; રામવિજયનારે સાહિબની, છે અવિચળ એહી. જ રીત ૫.
અથ શ્રી મુની સુરત જીન સ્તવને હરની હથચીરે. એ દેશી–આવો આવોને સખી દહરે જઇએ, પશું દરીશણ કરીને નીરમલ થઈએ ગાવો ગારે હરવ અપાર; ન ગર
=
-
.
ન
-
ન
-
ર
-
- -
- -
-
- - -
-
-
-
-
-
