________________
ન
(૨૨૯) Pરે. લોગા. ૧૪; કહે તે શુધ કથક અજ્ઞાની, ઉપધી ધરી ધારી, ધિ બાળ તે માર્ગ લોપી, ભાખ્યુ અગ આચારરે. લોગા. ૧૫; પાસથાદિક જાતી ને તજીએ, ત કીમ ઊંચા ચઢીએ જ્ઞાનાદિક આણાએ રહીએ, તે સાથે નવી વઢીએરે. લેગા. ૧૬પાસ પણ તેને કહીએ, જે વ્રત લઈ વિરાધે; પુરથી જેણે વરતે નવી લીધાં, તે છે મારગ સાધેરે. લોગા. ૧૭; શરવ સુધી વિણ પણ યતના, સુધ કથકને છાજે; ઈછા જોગી આપ હીનતા, કહેતો તે નવી લાજે. લો૦ ૧૯; કુસુમપુરે એક શેઠ તણે ઘર, હેઠ ર સ વેગી; ઉપર એક સંવર ગુણ હીણે, પણ ગુણ નીધી ગુણ ગીરે, લો. ૧૮; સંવેગી કહે ઉપર છે, તે માહા મેકળો પાપી; ગુણ રગી કહે વરત પાળે, તસ કીરતી જગ વ્યાપીરે. લો૦ ૨૦; સવેગીના બાજ્ય કષ્ટથી, થયા લોક બહુ રાગી; કોઈક શુધ કથકના પણ મતી, જેહની જ્ઞાન લાગીરે, લો. ૨૧, - માસુ પુરી બેહુ વિચરીયા, તહાં આવ્યા એક નોણી બેહુમાં અલ્પ અધિક ભવ કુણના, પુછે એમ બહુ પ્રાણી. લો૦ રર. જ્ઞાની કહે સવેગી ની ઘા, કરી ઘણા ભાવ રૂલસે શુધ કથક વહેલો શીવ સુખમાં, પાપ પખાળી ભળશેરે. લો૦ ૨૩. સુણી એહવું બહુ જન સમજ્યા, ભાવ મારગ રૂચી જાગી; એ ઉપદેશ પદે સવી જોજે, અમે હે ગુણના રાગીરે, લો. ર૪. શુધાચારી કળીમાં વીરલા, સુધ કથક પણ થોડા; ઈચ્છાચારી બહુલા દીસે, જાણે વાંકા ઘડારે, લો. ૨૫. પાસ થાદીઠમાં પણ સજમ, થાન કહ્યું કોઈ હીણ; શુધ પરૂપક વયણે સાસન, કહીએ ન હૈયે ખીણો લોટ ૨૬. જન વિણ અછતુ ચરણ પણ કહીએ, હોએ તે ઉધરીએ નવો મારગ જન આગે ભાખી, કહો કેણી પરે નીસ્તરીએ. લો૦ ર૭. સજમ ઠાણ વિચારી જોતાં, જે ન લહે ની સાખે તો જુઠું બોલીને દુરમતી, શું સાધે ગુણ પાખે. લો૦ ૨૮. સજમ વિણ સજતતા થાપે, પાપ શ્રમણ તે દાખ્યો; ઉતરાણેને સરળ સ્વભાવે સુધ પરૂપક દાખ્યા. લોટ ૨૯, સુવીહીત ગ૭ કીરીયાનો ઘોરી, શ્રી હરીભદ્ર કહાવે, એહ ભાવ ધરતો તે કારણ. મુજ મન તેહ સુહાયરે લો૦ ૩૦. સુધ દ્રવ્ય સજત તે એણે પરે. ભાવ ચરણ પણ પાવે પ્રવચન વચન પ્રભાવક તેહના. સુરપતી પણ ગુણ ગાવે. લો૦ ૩૧. સુધ કથક વચને જે ચાલે. મુળ ઉત્તરગુણ ધારી, વચન સમાદિક રગે લીલા. તે મુનીની બલહારીરે લો૦ ૩ર. પુંજનીક જ્ઞાને જ્ઞાનાદિક. સ જત ચરણ વીલાસે, એક નહી જેહને બેહમાં. કીમ જઈએ તસ પાસે, લો૦ ૩૩ છમ છમ પ્રવચન !!
Ess :*