________________
૫૦૪
જેમકાવ્યદેહન.
-
ચ૦ ૮.
ચ૦ ૧૦.
૨૦
ગણપરીક્ષક તૃપનંદને, જેવા કારણ અમ દેય રે પ્રેષિયા તેણે ઈહાં આવિયા, હરખિયા તુમ મુખ જોય રે. તુમને બોલાવે જુવરાજ તે, ચાલિ બરિય ઉલ્લાસ રે; ચતુરશું ચતુર મેળે મળે, તે ફળે ઉભયની આશ રે. यदुक्तं ॥ गंगाश्रयात् सतत हैमवतीप्रसंगात् ।
शीतांशुना च शिवशैत्यनिपीडतोसि ॥ तापत्रयाग्निपरिपीडित मानसे मे।
संगत्य तिद्वःसि तदोभयकार्यसिद्धिः ॥ મંત્રી નૃપ વિદ્ય દાનેસરી, ધાર્મિક ગણુક કવિરાજ રે; પંડિત સધન નવ મિત્રથી, સાધિ વછિત કાજ રે. એમ સુણી તે શું આવિય, ધમ્મિલ નૃપસુત પાસ રે; કરત પ્રણામ નૃપનંદ, બહુત આદર દિયા તાસ રે. - ચતુર ચંપાપુરી કિઠાં થકી, આવીયા પૂછે ધરી નેહ રે; કુમગપાટણથી કુંવર કહે, દેશ દેખણ ગુણગેહ રે. કહે જુવરાજ ઘરમાણમાં, તુમ તણું કિહાં વિશ્રામ રે;
ઘમિલ બેલે નદીને તહેં, ચિત્ય ચંપક વન ઠામ રે. -એમ સૂણું પરુત હરષિ, હસ્તિખધે ચઢી તામ રે;
ધમ્મિલ પાસે બેસારીને, આવિયા તેહ વનઠામ રે. મિત્ર એક નગરમાં મોકલી, સુંદર મંદિરમાળ રે; ઘમ્મિલ વસતીને કારણે, કરત જુવરાજ ઉજમાળ રે; કરી બહુમાન વિમળા પ્રમુખ, રથ સ0 લાવ્યા પુરમાંહિ રે; મહેલમેં સર્વ ઉતારીયા, દાસ દાસી દિયાં ત્યાંહિ રે. - આસન અશન વસનાદિકે, પૂરી ધરી અંતર, નેહ રે; વળી ભલામણ કરી મિત્રને, ભૂપસુત ગયે નિજ ગેહ રે. બીજે દિન કમળા કહે કુવરનેં, નઈતટે ગયે પરભાત રે; ગજશિર ચઢી તમેં આવીયા, તેણે સમે થઈ સુણો વાત રે. વિમળસેના કહે મુઝ પ્રોં, એ કોણ ગજ ચઢી આય રે;
૨૦
ચ૦
ચ૦ ૧૭.
ચ૦ ૧૮.
ચ૦ ૧૯.
