________________
--
-
----
-
૨૨૨
જૈન દીક્ષા અવિવાહિત . હે જ જોઈએ એટલું જ નહિ પણ તેણે ૨૫ વર્ષની વય પહેલાં ઓછામાં ઓછાં ૭-૮ વર્ષ સાધુઓથી ચાલતી કોલેજમાં અભ્યાસ કરી પરીક્ષામાં પસાર થવું જોઈએ. પસાર થનાર પૈકી પણ બધાને પ્રિસ્ટ તરીકે લેવામાં નથી આવતા. દીક્ષા લીધા પછી પણ મરણ પર્યત બ્રહ્મચર્ય ફરજ્યા હોય છે. આવા તમામ પ્રિસ્ટ એક જ સત્તા તળે હોય છે અને એમને અમુક ગામ મુકરર કરી આપવામાં આવે.
હી રહી લેકે માં નીતિ; એકસંપી, ભ્રાતૃકાર્ય તથા સ્વમાન શિખવવાનું તથા સંકટમાં આવેલા સહધર્મને બીજાઓની મદદ મેળવી આપવાનું કામ સંપાયેલું હોય છે. તેઓ ધર્મને જીવન સાથે સંબંધ વધારે ને વધારે સ્પષ્ટ કરવા માટે હમેશ અનેક વિષયોનાં ‘ પુસ્તકે વાંચતા રહે છે. એમને ઉપદેશ પણ પદ્ધતિસરનો –Logicને અનુસર –અને શાંત હોય છે. દેવળમાં વ્યાખ્યાન કે પ્રાર્થના વખતે એક ટાંણી પડે હે પણ અવાજ સંભળાયા વગર ન રહે એટલી શાન્તિ જાળવી શકે છે. સ્વચ્છતા અને Discipline.ની બાબતમાં એમની સરખામણી કરવા લાયક હમારે હાં કાઈજ નથી. એ પ્રિસ્ટોને ગુજરાન પુરતા પગાર મળે છે, જેથી લોકોની દયા કે શરમ કે ભયપર રહેવું પડતું નથી. આ પ્રિસ્ટો કરતાંય વધુ ઉતમ વર્ગ Monk (મક)નો છે, જે હમારા યોગી જે છે અને જે ઘણે ભાગે કોઈ પહાડપર એકાંતમાં જીવન ગુજેરે છે અને સંસાર કે સંસારીની કશી બાબતમાં કશે ભાગ લેતા નથી. પ્રિસ્ટોમાં હારે નૈતિક સડે થયે હારે છેટેસ્ટંટ ફીરકે સ્થપાયો અને હેના સાધુ માટે બ્રહ્મચર્ય ફરજ્યતિ નહિ પણ મરજ્યાત રખાયું. પણ પ્રિસ્ટ બન્યા પહેલાં તો તે પણ પરણેલે ન હોવો જોઈએ –પ્રિસ્ટ બન્યા પછી જે એને અંદગીના સાથી વગર ન ચાલે તે પિતાના મિશનમાં પિતાને મદદગાર થઈ શકે એવી સ્ત્રીથી લગ્ન કરી શકે.”