________________
१४०
तत्थ ऊसढं पगरेजा, तंजहा,-उच्चारं वा, पासवणं वा, खेलं वा. सिधाणं बा, बंतं चा, पित्तं वा, पूतिं वा, सोणिय वा, अन्नतरं वा सरीरावयवं । केवली वूया "आयाण-मेय"। से तत्थ ऊसडं पगरेमाणे पयलेज्ज वा; पवटेज वा । से तत्थ पयलेमाणे पवडेमाणे वा, हत्थं वा जाव सीस वा, अन्नतरं वा, काय सि इंदियजातं लूसेज्जा, पाणाणि वा (2) अभिहणेज वा, जाव ववरोवेज्ज वा । अह भिखणं पुचोवदिट्ठा एस पइन्ना जाव ज तहप्पगारे उवस्सए अंतलिक्खजाते णो ढाणं वा; सेऊन वा, णिसोहिय' वा चेतेजा
અર્થ– એકાએક તેમાં રહેવાય ત્યાં પવિત્ર ઠડે કે ઉણું પાણી એ હાથ કે પગ, આખ,
દાત કે મુખ સાફ કરવાં નહિ, દેવા નહિ, ત્યા આ રીતે ઉત્સર્જન કરવું નહિ, જેમ કે भ, भूत्र, यो , भ, Beटी, पित्त, ५२, सोही गाने शरीरने मार. अवतीપ્રભુ કહેશે કે આ કર્મબ ધનુ કારણ છે તે ત્યાં ઉત્સજન કરતાં કંપે કે પડે અને કંપતાં કે પડતી હાથ, પગ, માથુ કે કાયાની કેઈ ઈદ્રિય વિશેષને ઈજા પહોચાડે, અને જીવોને હણે અથવા પ્રાણરહિત કરેહવે ભિક્ષને પૂર્વે જ આ પ્રતિજ્ઞા દર્શાવી છે કે તેવા પ્રકારનાં સ્થાનનો સ્વીકાર કરી ત્યાં તેણે વાસ, શયન કે બેઠક કરવાં નહિ
मूलम्-से भिक्खू वा भिक्खुणी वा से ज्ज पुण उवस्सय जाणेज्जा-सइत्थिय; सखुई सपसु
भत्तपाणं, तहप्पगारे सागारिए उवस्सए णो ढाणं वा सेज्ज वा णिसीहिय वा चेतेज्जा। आयाण-मेय भिक्खुस्स गाहावतिकुलेण सद्धि संवसमाणस्स। अलसए वा विसूइया वा छड्डी वा णं उव्वाहिज्जा अन्नतरे वा से दुक्खे रोगातंके समुप्पज्जेज्जा, अस्संजय कलुणवडियाए तं भिक्खुस्स गातं तेलेण वा, घएण चा, णवणीतेण वा, बसाए वा, अभगेज्ज वा, मस्खिज्ज वा, सिणाणेण वा, कक्केण वा, लोदेण वा वन्नेण वा चुण्णेण वा पउमेण वा आघंसेज्ज वा पघंसेज्ज वा उव्वलेज वा उबठेज्ज वा, सीओदगवियडेण वा उसिणोदगवियडेण वा उच्छोलेज्ज वा पच्छोलेज्ज वा पहोएज्ज वा सिणाविज वा सिंचेज्ज वा दारुणा वा दारुपरिणाम कट्टु अगणिकाय उज्जालेज्ज वा पयालिज्ज वा उज्जालित्ता काय आयावेज्ज वा पयावेज्ज वा। अह भिक्खुणं पुवोचट्ठिा पस पतिन्ना जं तहप्पगारे सागारिए उवस्सए णो ढाणं वा सेज्ज वा निसीहिय वा चेतेज्जा ॥४३६॥
અર્થ–તે ભિક્ષુ જે એમ જાણે કે આ નિવાસસ્થાન સ્ત્રી સહિત, શુદ્ર માણસો સહિત, પશુસહિત
કે પશુનાં ભોજન–પાણી સહિત છે તો તે પ્રકારની જગા ને સાગારિક (અર્થાત સદેષ) છે ત્યા તે વાસ, પથારી કે બેઠક કરશે નહિ તે ભિક્ષુને ગૃહસ્થના કુલની સાથે જ રહેવામાં કર્મબ ધનુ સ્થાન છે (ત્યા ભેજનાદિ નિ શ ક ન થાય અને રોગ સ ભવે જેમ કે) શરીરમાં હાથી–પગુ થાય, સ ઘરણી, ઉલટી થાય અને પીડા કરે, વળી બીજા અનેરા રંગના ઉપદ્રવો ઉપજે હવે ગૃહસ્થ કરુણાને કારણે તે મુનિના અગ તેલથી, ઘીથી, માખણથી કે સ્નિગ્ધ પદાર્થ (ચરબી) થી માલિશ કરે, અને લેપે સ્નાનથી, તૂરા એસડથી, લેધથી, વર્ણથી કે ચૂર્ણથી, કે પછી તેને (ઉપચારાર્થે) તેના શરીરનું મર્દન કરી, વિશેષ મર્દન કરે, ઠડા કે ગરમ અચિત્ત પાણીથી તેને પલાળે અને ઘસીને ધૂવે, પાણી રેડે અને પાણીમાં છબછબાવે, શરીર ધ્રુવે કે સિચે કે લાકડાથી, લાકડા સળગાવી