________________
[४८] ___ आचारांग-मूळ तथा भाषान्तर. जाणति, सीओसिणच्चाइ, से निग्ग घे, अरतिरतिसहे फरुसयं णो वेदेति, जागरे, वेरोवरए, धीरे एवं दुक्खा पमु चति । (१६८)
जरामच्चुवसोवणीए णरे सततं सुढे धम्म णाभिजाणति। (१६९) पासिय आउरिए पाणे, अप्पमचो परिव्यए। (१७०) .. मंता एयं, मइमं, पास । (१७१)
आरंभन दुक्ख मिणंति णच्चार, मायी पमाई पुण-रेइ गर्भ । उवेहमाणे सद्दरूवेसु अंजू, माराभिसंकी मरणा पमुन्चति । (१७२)
समपणे १ जणाया छे ते पुरुष चैतन्य, ज्ञान, वेद २, धर्म तथा ब्रह्मनो जालनार जाणवो, अने ते पुरुष ज्ञानवळयी लोकोने जाणी शके छे अने, तेवा. ज पुरुष मुनि कहेवाय छे. एवा धर्मना जाण सरळ मुनिओ संसारचक्र तथा विषयाभिलापानो रागद्वेष साथे संबंध जाणेछे तथा सुख के दुःखनी कशी आशा नहि घरता तेवा निःपरिग्रही मुनियो अरति. अने रतिरुप परीसहने सहन करता थका संयमनी मुश्केलीओने नथी संभारता एवी रीते ते पराक्रमी मुनिओ जागता रही वैर विरोध ने दूर करता थका दुःखोथी मुक्त थाय छे. [१६८]
जरा अने मोतना सपाटामा सपडायला अने हमेशा महामोहथी मुंझाइ ग' एला पुरुषो धर्मने जाणी शक्ता नथी. [१६९]
दुःखित प्राणिओने जोइने मुनिए सावधानताथी संयममा प्रवर्त. [१७०]
हे बुद्धिमान् मुनि, ए, जाणीने [ एटले के गृहस्थोने परमार्थे सूतेलो जोइ अने एवा सूतेलाआने अनेक दुःखो यतां जोइ] तुं तेम थवा.. मन नहि करीश.
[१७१] __ . . सघळां दुःखो आरंभथी थाय छ एम जाणी [तुं जागृत या,] [कारण के
प्रमादि अने कपायवंत प्राणी वारंवार गर्भमां आव्यां करे छे. अने जे पुरुष शब्दादिक विषयमा रागद्वेष नहि धरतां सरळ थइ वर्ने छे . ते पुरुप मोतथी डरतो थको मातना भयी मुक्त याय छे. [१७२] .
१ रागद्वेवरहितपणे. २ आचारांगादिसूत्र. ३ निर्विकल्प मुख.
