________________
[ २८६ ]
आचागंग- मूळ तथा भाषान्तर
ति वा, तोरणजोग्गा ति वा गिजोग्गा तिवा, फलिहजोगा ति वा, अग्गल - णावा - उद्गदोणि- पीठ - चंगवेर - मंगल--- कुलिय- अंतलणालि - गंडी - आसण-सयण - जाण - उवरसय-जोग्गा ति वा । एयप्पगारं भासं सावज्जं जाव णा भासेज्जा । ( ७९२ )
से भिक्खु वा भिक्खुणी वा तहेव गंतु मुज्जाणाई याणिवणाणिय, रुक्खा महल्ला पहाए एवं वदेजा, तंजहा, जातिमंता ति वा, दीवट्टा ति वा, महालया ति वा, पयायसाला ति वा, विडिमसाला' ति वा, पासादिया ति वा, जात्र पडिरूवा ति वा । एयप्पगारं भासं असावज्जं जाब अभिकख भासेज्जा । ( ७९३)
से भिक्खु वा भिक्खुणी बहुसंभूता बणफला पेहाए तहावि ते १ चतुर्षु दिक्षु चतुःशाखावंति
छे, या घना कायना छे, या वांकडा करवाना कामना छे, या अगलाना कामना छे, या वहाण के मवाना कामना छे, या पाट के बाजोठना कामना छे, या हळ कुरिया के यंत्रष्टिना १ कामना छे, या पनाळ के गंडीना (कुडीना) कामना छे या वेशवाना, सूदाना, चडवाना के रहेवाना सामानना कामना छे, आवी रीतनी भाषा पाप भोल, छे, माटे नहि बोलवी. [ ७९२]
सुनि अथवा आए बाग, पर्वत, के वनमां जड़ मोहोटा झाड जोने काम पडतां एवं केवं के आ· झाडो सारी जातना छे, या उंचा अने गोळ छे, या मोहोटा विस्तारवाळा छे, या वहु शाखावाळा छे चोमेर सरखी नीकळेली चार शाखावाळा छे, या रमणीय छे, आवी शतनी भाषा निर्दोष छे माटे काम पडतां बोलवी. [७९३]
मुनि अथवा आर्याए नयां घणां फलो पाकेला जोइने एवं न बोलं के. १ गाडानी ऊंघ वगेरेना.
