________________
आचारांग-मूळ तथा भाषान्तर जाव, महुमेही महुमेहीति वा, हथच्छिण्णे हत्थच्छिण्णे त्ति वा, एवं पा द-णक-कण्ण-उद्ध-च्छिण्णे ति वा । जेया वन्ने तहप्पगारा तहप्पगाराहिं भासाहि बूइया बूइया कुप्पति माणवा, तेयावि तहप्पगाराहि भासा हिं अमिकंख णो भासेज्जा । [७८२
__ से भिक्खू वा भिक्खुणी का जहावेगइयाई रूवाइं घासेज्जा तहावि ताइं एवं वदेज्जाः ओयंसी ओयंसीति वा, तेयंसी तेयसीति वा, बच्चसी बच्ांसीति वा, जसंसी जससिति वा अभिरूवं अभिरूवेति वा, पडिरुवं पडिरूवति वा, पासादियं पासादियेति वा, दरिसणिज्ज दरिसणीएति वा । जेयावण्णे तहप्पगारा एयप्पगाराहि भासाहिं बूइया बूइया णो कुप्पंति मा णवा, तेयावि तहप्पगारा एयप्पगाराहिं भासाहिं अभिकंख भासेज्जा । तहप्पगारं भासं असावज्जं जाव भासेज्जा। [७८३]
से भिक्खू वा भिक्खूणी वा जहा थेगतियाई रूवाई पासेज्जा, तंज
मेही, छिन्नहस्ती ने छिन्नहरत, एज रीते छिन्नपाद, छिननास, छिन्नकर्ण, तथा छिन्नओष्ठ कहीने बोलाव_ नहि. मतलब के जे मनुष्यो जे शब्दोवडे वोलाव्याथी नाखुश थता होय ते मनुष्याने ते ते शब्दोबडे चारीने नहि वोलाव. [७८२]
मुनि अथवा आर्याए तेवां रुपो जोइने पण तेश्रोमा रहेला कोइ पण गुणने ग्रहण करीने काम प्रसंगे तेलने रुडां नामोधी बोलावj, जेमके पराक्रमीने पराक्रमी, तेजस्वीने तेजस्वी, वत्ताने वक्ता, यशस्वीने यशस्वी, सुरुपने सुरुप, मनोहरने मनोहर, रमणीयने रयणीय, अने.देखवालायकने देखवा लायक कहीने बोलागलं अने ए रीते वीजा पण जे मनुष्यो जे शब्दोवडे बोलाव्याथी नाखुश थता नहि होय तेवा निर्दोष शब्दोवडे तेमने वोलाव. [७८३]
मुनि अथवा आर्याए कोट, किल्ला, के घर विगेरे देवीने एयूं कहेवू नहि के . १ जेना हाथ कपायला होय ते छिन्नहस्त कहेवाय,