________________
[२२०]
आचारांग - मूळ तथा भाषान्तर.
भिक्खुपडियाए पीढं वा, फलगं वा, णिस्सेणि वा, उदूहलं वा, ठाणातो ठाणं साहरति, बहिया वा णिणक्खु, – तहप्पगारे उवस्सए अपुरिसंतरगडे जाव णो ठाणं वा सेज्जं वा णिसीहियं वा चेतेज्जा । अहपुण एवं जाणेज्जा पुरिसंतरगडे जाव चेतेज्जा । (६५३)
से भिक्खू वा भिक्खुणी वा से ज्जं पुण उवरसयं जाणेज्जा, तं जहा; - खंधंसि वा, मंचंसि वा, मालंसि वा, पासायंसि वा, हम्मियतलंसि वा, अण्णतरंसि वा तहप्पगारंसि अंत लिक्खजायंसि, णणत्थ आगाढा - गादेहिं कारणेहिं २, ठाणं वा सेज्जं वा णिसीहियं वा चेतेज्जा । (६५४)
से आहच्च चेतिते सिया, णो तत्थ सीओदगवियडेण वा उसिणोदगवियडेण वा हत्थाणि वा, पादाणि वा, अच्छीणि वा, दंताणि वा, मुहं वा, उच्छे, लेज्ज वा पहोएज्ज वा; णो तत्थ ऊसदर पगरेज्जा, तंजहा; - उच्चारं वा, पासवणं वा, खेलं वा, सिंघाणं वा, वंतं वा, पित्तं वा,
१ तथाविधात् प्रयोजनादित्यर्थः २ उत्सृष्टं
उचलावीने एक ठेकाणेधी वीजे ठेकाणे राखे अथवा बाहेर कहाडी मेले तेवो उपा श्रय जो लेनार धणीएज तेम करेल होय तो त्यां नहि वसवं पण जो पुरुषांतरकृत होय तो यतनापूर्वक त्यां रहे [६५३ ]
मुनिए के आर्याए भनी टोच पर रहेला मकानमां मां डाओ उपर के माळ उपर अथवा बीजी भों उपर अथवा अगाशीमां के वीजा कोइ पण आकाशवर्त्ती मकानमां जरुरी कारणो शिवाय रहेवुं नहिं [६५४ ]
13
कदाच त्यां रहेवुं पड त्यारे त्यां थंडा के गरम पाणीथी हाथ, पग, दांत के मुख धावां करवां नहि. तेमज त्यां खरच पाणी के लघुनीत [ पिशाव ] तय श्लेप्म [asखा ], वमन, पित्त, परु, लोही के कोड़ पण शरीर संबंधी अशुचि - करवी नहि, केमके तेम करतां केवळ जानिए दूषण वर्णव्यां छे, जे मांट त्यां तेम