________________
[२२०]
आचारांग-मूळ तथा भाषान्तर. भिक्खुपडियाए पीढं वा, फलगं वा, णिस्सेणि वा, उदूहलं वा, ठाणातो ठाणं साहरति, बहिया वा णिणक्खु, तहप्पगारे उवस्सए अपरिसंतरगडे जाव णो ठाणं वा सेज्जं वा णिसीहियं वा चेतेज्जा । अहपुण एवं जाणेज्जा पुरिसंतरगडे जाव चेतेज्जा । (६५३)
से भिक्खू वा भिक्खुणी वा से जं पुण उवस्सयं जाणेज्जा, तं . जहा;-खधंसि वा, मंचंसि वा, मालंसि वा, पासायसि वा, हम्मियतलंसि वा, अण्णतरंसि वा तहप्पगारंसि अंतलिक्खजायंसि, णणत्थ आगाढा-गाटेहि कारणेहिं २, ठाणं वा सेजं वा णिसीहियं वा चेतेज्जा । (६५४)
से आहच्च चेतिते सिया, णो तत्थ सीओदगवियडेण वा उसिणोदगवियडेण वा हत्थाणि वा, पादाणि वा, अच्छीणि वा, दंताणि वा, मुहं वा, उच्छलेज्ज वा पहोएज्ज वा; णो तत्थ ऊसदर पगरेज्जा, तंजहा;-उच्चारं वा, पासवणं वा, खलं वा, सिंघाणं वा, वंतं वा, पित्तं वा,
१ तथाविधात् प्रयोजनादित्यर्थः २ उत्सृष्टं
उथलात्रीने एक ठेकाणेथी बीजे ठेकाणे राखे अथवा बाहेर कहाडी मेले तेवो उपाश्रय जो लेनार धणीएज तेम करेल होय तो त्यां नहि वसवू पण जो पुरुपांतरकृत होय तो यतनापूर्वक त्यां रहे [६५३] ' मुनिए के आर्याए थांभला नी टोच पर रहेला मकानमां मांचडाओ उपर के माळ उपर अथवा वीजी भी उपर अथवा अगाशीमां के वीजा कोइ पण आकाशवर्ती मकानमां जरुरी कारणो शिवाय रहे, नहिं [६५४] .
कदाच त्यां रहेवू पड त्यारे त्यां थंडा के गरम पाणीधी हाथ, पग, दांव के मुख धोवां करवां नहि. तमज त्यां खरच पाणी के लघुनीत [पिशाव ] नथ श्लेप्म [वडखा], वमन, पित्त, पर, लोही के कोइ पण शरीर संबंधी अशुचि करवी नहि, केमके तेम करता केवळज्ञानिए दृपण वर्णव्यां छे, जे माटे त्यां तेम