________________
[१४६ ]
आचारांग - मूळ तथा भाषान्तर.
-अहियासए सया समिए, फासाई विरूवरूवाई |१| [ ४९८ ] अह दुच्चर–लाढवारी, वज्जभूमिं च सुब्भभूमिं च; पंतं सेज्जं सेविंसु, आसणगाई चैव पंताई |२| [ ४९९ [ लाढेसु तस्सु-वसग्गा, बहवे' जाणवया लूसिंसु; अह लूहदेसिए भत्ते, कुक्कुरा तत्थ हिंसिंसु णिवर्तिसु | ३| (५००)
अप्पे जणे णिवारेइ, लूसणए सुणए डसमाणे;
छुछुकारंति आहंतुं, “समणं कुक्कुरा डसंतु " |४| [५०१ ] एलिक्खए जणो भुज्जो, बहवे वज्जभूमि फरुसासी; १ उपसर्गाणां विशेषणं २ ईदृक्षः
अने मशकना डंखो विगेरे भयंकर परीषहो सहन करता. [ ४९८ ] चळी भगवान दुर्गम्य लाटदेशना वज्रभूमि तथा शुभ्रभूमि नामना वने भागोमां जइ विचर्या हता. त्यां तेमने रहेवाने घणी हलकी वसतिओ मळती. तेमज पीठफळकादि आसन पण घणां हलकां मळता. [ ४९९ ]
ore देशमां ते भगवानने घणा उपसंर्गो थया. त्यांना लोको तेमने मारता भोजन पण लखुं मळतुं; तथा कूतराओ आवी वीरप्रभुना ऊपर पडता ने करडता. [५०० ] आ वखते वहु थोडा ज लोक ते कृतराओने करडतां निवारता.१ नदि तो; घणा लोको तो उलटा भगवानने मारता थका तेमने करडवा माटे कूतराओने छुछुकारीने तेमना तरफ मोकलावता. [५०१]
आवा लोकमां भगवान घणीवार विचर्या. त्यांनी वज्रभूमिना घणाखरा लोक लुखु खाता तेथी तेओ वधारे क्रोधवाळा होवाथी साबुने देखी कूतराओवढे तेने एटलो धो उपद्रव करता के त्यां (बौद्धधमीं) भिक्षुको त्याना भोमिया छर्ता १ अटकावता.
