________________
[२०]
आचारांग-मूळ तथा भाषान्तर. विसीयमाणे अणत्तपन्ने ? । (३३५) ।'
से बेमि से जहावि कुम्मे, हरए विणिविचिते पच्छन्नपलासेर उम्मग्गं 3 से ण लभति । (३३६)
भंजगा इव सन्निवेसं णो चयति । एवं एगे अणेगरूवेहिं कुलेहि जाया रूवेहिं सत्ता कलुणं थणंति । णिदाणतो ते ण लभंति मोक्खं । [३३७]
अह पास तेहिं कुलेहिं आयत्ताए जाया । (३३८)
१ अनात्मप्रज्ञा; २ पलाशप्रच्छन्नः ३ उन्मज्जनं उर्धमार्गवा ४ वृक्षा इव ५ स्तनंति लपंतीत्यर्थ:६ आत्मत्वाय आत्मीयकर्मानुभवाय,
पुरुषो संयमयां सारी रीते पराक्रम वतावे छे, अने केटलाएक अणसमजुओ संयममा लथडता पण रहे छे. [३३५] ।
जेम कोइएक जलाशयमा कोइएक काचयो तदासक्त थइने रहेता होय अने ते जळाशयतुं जळ सेवाल तथा कमलिनीओना ,पत्रोयी छवायलु है.वाथी पेला काघवाने पाणीनी ऊपर आश्वानुं बांकु मळी शकबुं घणुं मुश्केल छे, तेम आ संसार रुपी जळाशयमां जीवरुपी काचबाने सम्यकत्दप बांकुं हाथ चडवू पण एटटुंज मुस्केल छे. [३३६]
तथा जेम हो (तेओने गमे तेटलुं दुःख वेठवू पडे छे तोए) पोताना स्थानथी आघा जता नथी. तेय केटलाएक जूता जूदा कुळोमां जन्मेला जीवो शब्दादिक विषयोमा आसक्त वनी (दुःखधीज भरपूर घरवासने नहि छोडताथका अंते) करुण विलाप करता रहे थे, पण दुःखना मूळ कारण कर्मथी छूटी शक्ता नथी. [३३८]
भूदा जूदा कुळोमा पातशेताना कर्म भोगक्वाने जीवो जन्म धरीने अनेक अवस्थाओ भोगवे छे. (३३८)
