________________
[ ७८ ]
आचारांग - मूळ तथा भाषान्तर.
बन्नादेसी' णारभे कंचणं सव्वलोए, एग-प्पमुहे विदिसप्पतिन्न २ निव्विन्नचारी अरए पयासु । (२९९)
से वसुमं सव्वसमन्नागयपन्नाणेणं अप्पाणेणं अकरणिज्जं पाव कम्मं तं णो अन्नेसी । (३००)
जं सम्मं - ति पासह, तं मोणं-ति पासह । जं मोणं-ति पासह तं सम्मं - ति पासह | (३०१)
ण
इमं सक्कं सिढिलेहिं अद्दिज्जमाणेहिं गुणासातेहिं वंकसमान यारेहिं पमत्तेहिं गारमावसंतहिं ४ । ( ३०२ )
भुणी मोणं समायाय धुणे कम्म- सरीरंगं । पंतं लूहं सेवति वीरा संमत्तदंसिणो । एस ओहंतरे मुणी तिण्णे मुत्ते विरए वियाहित्त-ति
3
बेमि । (३०३)
१ वर्णः साधुकारः सुयशइतियावत् तदाकांक्षी । २ विदिक्प्रतीर्णः ३ आद्रयमाणैः ४ अगारमावसद्भिः ।
सुयशना इच्छनार सुनिए सर्व लोकमां कंइ पण पाप प्रवृत्ति न करवी. . किंतु फक्त मोक्ष तरफ दृष्टि राखी आई अवलुं नहि जोतां स्त्रीओमां अरक्त रही आरंभी उदासीन रहे. [२९९ ]
एवा संयमी मुनिओए सर्व रीते पवित्र वोध पामीने, नहि करवा योग्य पाप कर्म तरफ कदापि दृष्टि नहि आपवी. [३०० ]
जे सम्यकत्व छे ते मुनिपणुं छे ने जे सुनिपणुं छे ते सम्यकत्व छे.
[ ३०१]
ए सम्यकत्व या मुनिपशुं हिम्मत हीन, काचा हैयाना, दिपयासक्त, मायावा, ममादी, अने घरमा रहेनारा जीवोथी घरी शकायज नहि. [३०२]
किंतु मुनिओज एवं मुनिपणुं धरीने शरीरने कशे छे. तेवा सम्यकत्ववेत वीर पुरुषो लखुं अने हलकुं भोजन करे छे. अने एवा पराक्रमी अने सावधानुtorter निवर्त्तेला मुनिओज संसारना तरनार होवाथी तरीने पार पामेला तथा निःसंग होवाथी मुक्त वर्णव्या छे. [३०३]
१ निश्चय सम्पकत्व.