________________
( 752 )
यारह वितं कहिउरेजिय सावयधम् । सत्तिएपालं तहं सहलउ माणुस जम्मु ॥ ९ ॥ अउ पाइ मूलगुणु विष्णुणइवि होइ । जो सम्मत विसुद्ध पढमउ- सावउ सोइ ॥ १० ॥
Eri - जो जिणसासण भासियउ सो म कहियउ सारु । जो पाले सइ भाउकरि सो तरि पावइ पारु ॥ १ ॥ एहु धम्मु जो आयरइ उ ण्णह मह कोइ | सोणरु णारी भव्व णु सुरइय पावइ सोइ || २ || काइ बहुल्लइ भंषियइ तालू सूखइ जेण । यहु परमक्रु र कम्मक्खउ हुइते || ३ ||
Beg.
भव्वय लग्गा सुवयण सुग्गइ गच्छइ तेण । जहदिट्टि व भव गयह कहिउण किव्वउ तेण ॥ ४ ॥ दंसणणाणचरित्ततउ रिसिगुरु जिणव देउ ।
वोह समाहि सहु मरणु भवि भवि दिज्जउ एहु ॥ ५ ॥ इय दोहावद्ध वयधनं देवसेन उवदिट्ठ ।
हु अक्खर मत्ताही पयसयण खमंतु ॥ ६ ॥ इय दोहावद्ध सावय धम्म-सम्मत्ते लिखतमायरिय जगतकीत्तेण । संवत् १७८० कुंवार दि १४ हृदयन मध्यात् लिखितमिदं ॥
श्रुतपंचमीकथा. Eyy धनपाल.
. - ऊं नमो वीतरागाय ॥
जिणसासणे सारु । णिद्धुअपाचकलंकमलु । सम्मत्तविसेसु । णिभुणउ सुअपंचमिफल ॥ छ० ॥ १ ॥
