________________
Vada ]
Gañadharavada
.
:.
टीका-नन्वेमपि युष्मदुपन्यस्तकृष्यादिक्रियानिदर्शनेनापीत्यर्थः, सर्वा दानादिकापि क्रिया दृष्टफलदैव प्रसक्ता न कर्मफला । इदमुक्तं भवति-यथा कृष्यादिक्रिया दृष्टफलमात्रेणैवावसितप्रयोजना भवति, तथा दानादिक्रियाया अपि श्लाघादिकं किञ्चिद् दृष्टफलमस्तु, किमदृष्टफलकल्पनेन ? किं बहुना ? सा क्रिया सर्वापि तन्मात्रफलैव युज्यते, नादृष्टफला, यथा दृष्टमांसमात्रफला पशुविनाशक्रिया; न हि पशुविनाशनक्रियामदृष्टाधर्मफलाथै, कोऽप्यारभते, किन्तु मांसभक्षणार्थम् । अतस्तन्मात्रफलैव सा, तावतैवावसितप्रयोजनत्वात् । . एवं दानादिक्रियाया अपि दृष्टमात्रमेव श्लाघादिकं किश्चित् फलम् , नान्यदिति ॥ ७० ॥ (१६१८)
__D. C.-Just as the act of tilling the ground has no other fruit than what is seen, so, the act of charity may have a fruit like some sort of praise which can be seen.
What more? All these acts are such as only visible fruits, and not any invisible one, as is seen in the act of killing a beast. For, the act of killing a beast has no other purpose underlying it except the acquisition of flesh. None kills a beast for some other motive, such as committing a sin which is invisible.
Similarly, the fruit of the act of charity, must be nothing else but some sort of praise which is seen.
Here, another argument is advanced as follows :'पायं व जीवलोगो वट्टइ दिट्ठफलासु किरियासु। .
अदिट्टफलासु पुण वदृइ नासंखभागो वि ॥ ७१ ॥ (१६१९)
Pāyam va jivalogo vattai ditthaphalāsu kiriyāsu / Aditthaphalasu runa vattai nasamkhabhago vi ॥ 71 ( 1619)
[प्रायो वा जीवलोको वर्तते दृष्टफलासु क्रियासु । अदृष्टफलासु पुनर्वर्तते नासंख्यभागोऽपि ॥ ७१ ॥ (१६१९)
