Page Text
________________
कलियुगनी सद्याय.
Ramchakatreen
- T
A
-
-
लेटशे शेजूंज गिरिराय रे ।। वी ॥ १३ ॥ पृथ्वी जिन मंहित करी, पाम शे सुख अपार रे ॥ देव लोकें सुख नोमवे, नामें जयजयकार रे॥ वीर॥ १४ ॥ पांचमा आराने डेडले; चतुर्विध श्रीसंघ होशे रे ॥ हो आरो बेसतां, जिनधर्म पहिलो जाशे रे ॥वीर ॥१५॥ बीजे अगनी जायशे, त्रीजे राय न कोय रे ॥ चोथे प्रहरे लोपना, बडे पारे ते होय रे ।। चीरण ॥१६॥
॥दोहा॥ ॥ठे आरे मानची, विलवासी सवि होय ।। वीश वरसनुं आज, प. टवर्षे गर्नज होय ॥ १७॥ सहस चोराशी वर्षपणे, नोमवशेनवि कर्म। तीर्थकर होशे जलो, श्रेणिक जीव सुधर्म ॥ १७ ॥ तमु गणधर अ सुंद रु, कुमारपाल नूषाल ॥ आगम बाणी जोइने, रचीय रयण रसाल ॥१ ॥पांचमा राना नाव ए, आगमें नांख्या वीर ।। ग्रंथ बोल विचार कह्या, सांजलजोनवि धीर ॥ ॥णतां समकित संपजे, सुगतां मंगल माल || जिनहः कही जोड ए, नाख्यां वयण रसाल ॥ १॥ इति ॥
॥अथ कलियुगनी सद्याय॥ ॥ सरसती स्वामिनी पाय नमीने, उलट मनमांदे आयो ।। तीरय न हिं कोई इण संसारे, तेणे ए कलियुग आयो ॥ देखो बे यारो कूडो कलियुग आयो । ए आंकणी ॥ बाबो कहे महारी नानडी बेटी, दिन दिन मूल्य सवायो॥बे यारो कूडो कलियुग आयो ।॥ १॥ राजा ते परजाने पीडे, कुनर काम नलायो | बोल बंध नही मंत्रीने, गोचर खेत्र खेडायो ॥बे यारो कूण ॥२॥ गुरुने गाल दीये निज चेलो, वेद पुराण पढायो । सासु चूले ने बहु खाटलडे, फूकें शरीर जलायो । बे यारो कूण ॥ ३ ॥ एं शी वर्षनो हीमे होशे, मूळे हाथ घलायो ॥ पंचतणी साखे परणीने, अ. बला अर्थ गमायो॥बे यारो कूरा ॥४॥ जोगी जंयम ने संन्यासी, नांग नखे मदवायो । चोर चाड परधननें खाये, साधुजन सीदायो ॥ वे यारो कूण ॥ ५॥ निर्धनने बहु बेटा बेटी, धनवंत एक न पायो || नीचतणे घर अति घसी लखमी, नुत्तम जन सीदायो॥बे यारो कू॥६॥न मले वाप संघात बेटो, घणे रे मनोर्थे जायो । हाय नपाडे मायने मारे, परएगीशुं नमाह्यो ।बे यारो कू०॥॥ धरडाने घहेलो, कहे बेटो, आप त गो मद वाह्यो । बहू सूती ने, वर हिंझोले, सासरे सूवाने धरायो ॥ वे
-
-
| SR No. | 010852 |
| Book Title | Sazzayamala |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Shravak Bhimsinh Manek |
| Publisher | Shravak Bhimsinh Manek |
| Publication Year | 1988 |
| Total Pages | 425 |
| Language | Hindi, Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 28 MB |