________________
श्रीनरेंदकृत मृगापुत्रनी सद्याय.
(३६५)
-
-
-
-
-
रे॥ अनुमति ले वत्स तुऊने रे, पण संयम प्रतिकूल ॥ कु॥४॥ रोग पुःख पीडे तदा रे, कुण करशे तुफ सार रे॥ मुनिमारग घणो दोहिलो रे, जेसी खांमाधार ।। कु० ॥५॥ वचन सुणी निज मातनां रे, मृगा पुत्र अनिराम रे ॥ तुम जेहवू मुझ दाखियुं रे, तेहबुं संयम काम ॥ कु० ॥ ६ ॥ मृग वनखंग रहे सदा रे, कुण करे तेहनी सार रे ॥ तिम संयममारग विषे रे, विचर\ अमें मनोहार ॥ कु० ॥ ॥ रोग यदा मृगने हुवे रे, वसे तरुतल बांय रे ॥ सुख दुवे विचरे सदा रे, कोण पूठे सुख त्यांय ॥ कुण् ॥ ॥ मृगचर्या तेहनी परें रे, चरशुं संयम माय रे ॥ सुख दुःख आवे सम सह रे, धर्म तरुनी जय ॥ कु० ॥ ५ ॥ वचन सुणी निज जातनां रे, राय राणी तिण वार रे ॥ जाएयु पुत्रनुं दृढ पणुं रे, अनुमति दीधी सार ॥ कुण् ॥ १० ॥ जिम थाये तिम सुख करो रे, सारो आतमकाज रे ॥ मूकी ममत्व संसारनुं रे, मांड्यो उत्सव साज ॥ कुण्॥११॥ जिम विषधर कंचुक तजे रे, तिम तजियो सब राग रे॥ रेणु परें ऋद्धि तजीने, निकलीयो माहानाग ॥ कु० ॥ १२ ॥ मात पिता उत्सव करे रे, कि महा विस्तार रे ॥ जय जय नंदादिक क हे रे, आतमने निस्तार ॥ कु०॥ १३ ।। स्तवीजतो जन मुखथकी रे, आ व्यो नगर उद्यान रे॥ लोच कस्यो निज करथकी रे, परम लीन शिवध्यान ॥ कुण् ॥ १४ ॥ पंच महाव्रत आदस्यां रे, मृगापुत्र अणगार रे ॥ पंच समिति त्रण गुप्तिमें रे, वसे निरंतर चार ।। कु० ॥ १५ ॥ चरणकमल मुनिराजनां रे, नमि सहु सुख पावंत रे॥ निज नगरी आत्या वली रे, नरेंड महिपति संत ॥ कुण॥ १६ ॥
॥ ढाल दशमी ॥ ॥हारे महारे जोवनियांनो लटको दाहाडा चार जो, नाणुं रे मलशे पण टाणूं नहिं मले रे लो॥ए देशी ॥ हारे महारे मृगापुत्र ते मुनिगणमां शिरदार जो, विचरे रे महिमंगल मुनिवर दीपतो रेलो ॥ हरि महारे निर्मल ने निरहंकारी निःसंगजो, त्यक्तगारव सवि जीव उपर सम चाव में रे लो॥१॥हां ॥ सुख दुःख ने लान अलान एकत्र जो, जीवि ताश मरणांत तणो जय नवि गणे रे लो ॥ हांग | निंदा अने प्रशं सा मानापमान जो, सरखं रे समन्नाव मुनि मन लावतो रेलो ॥२॥
-