________________
(
४)
.. सद्यायमाला.
-
-
-
चोथे, ते कुगुरु कुदेवं मनाशे जी ॥ दृष्टिराग व्यामोह्या श्रावक, तेहना नता थाशे जी ॥ ११॥ बारफणो विषधर जे दीगे, तेहy ए फल जाणो जी॥ बार वरस पुर्जिद पडशे, होशे धर्मनी.हाणी जी। वक्ष्यु विमान आवत जे पाळ, ते चारण मुनि नवि होशे जी॥ सातिचार आचारी यो डा, धर्म अधर्मे जाशे जी॥१२॥ कमल उकरडा, फल एही, नीच लंच करी गणीयें जी॥ क्षत्रिय कुल शूरा तेहि पण, पेसासीते. हणीयें जी॥ आगिया सुहणानुं फल जाणो, जिनधर्मे दृढ थोडा जी ॥ मिथ्याकरणी करता दीले, श्रावक वांका थोडा जी ॥१३॥ सूका सरोवर दक्षिण पासें, नीर-चरीयुं सुविलास जी ॥आप उगारण काजे मुनिवर, दक्षिण दिशमां जाशे जी॥ जिहां जिहां जिनकल्याणिक तिहां तिहां, धर्म विछेद थाशे जी॥ संत असंत परे मनाशे, धर्मीजन सीदाशे जी॥ १४॥ सोवनथाले खीर जखे जे, कूतर दसमे सुहणेजी|उत्तमनी उपराजी लक्ष्मी, मध्यम बहुपरिमाणेजी।गज उपर जे वानर चढीया, ते होशे मिथ्यात्वी राजाजी॥ जिनधर्मे वली संशय करता, मिथ्यामतमां ताजाजी ॥ १५॥ मर्यादा लो पे जे सागर, से गकुर मुकशे न्याय जी ॥ जूठ साचा साचा जूठा, करशे लांच पसायजी॥ जेह वडेरा न्याय चलावे, तेह करे अन्याय जी ॥ कूड कपट बलबन घणेरा, करता जूठ उपाय जी ॥ १६॥ मोटें रथे जे वाडा 'जुत्या, तेस्मे सुपने नरेशजी ॥ घडपणे संयम नही लीय कोये, लघुपणे कोयेक लेशे जी ॥ सूखें पीड्या फुःखे जीड्या, पण वैराग न धरशे जी॥ गुरवादिक मूकीने शिल्या, आपमति थ फरशे जी॥ १७॥ कांखां रत्न चौदमे दीगं, ते मुनिवर गुण हाणी जी ॥आगम गत व्यवहारनें मी, अव्यनी व्रतें लीणाजी।कहणी रयणी एक न दीसे, होशेचित्त अनाचारे जी॥शुझ परंपर वृत्ति उवेखे, न वहे व्रतनो नार जी ॥१॥ राजकुमर जे वृषले चढीया; ते मांहोमांहे नवि मलशेजी॥ विरुषां वयर सगा संघा ते, परशुं नेह ते धश्शेजी ॥ काला गज बेहु वढता दीग, ते माग्या मेहन वरसे जी॥ वणज व्यापारें कपट घणेरा, तोही पेटं न नरशे जी॥१९॥ सोख सुपननो अर्थ सुणीने, नबाहु गुरु पासें जी॥ उसम समय तणां फल निसुणी, राजा हिये विमासे जी॥समकित मूल बारव्रत लेवे, सारे श्रातमकाजजी ॥नविक जीव बहुला प्रतिबोध्या, जसबाहु गुरुराज जी
-
-
-
-
-
- -
-