________________
शिवरत्नकृत होकानी सद्याय.
-
-
-
-
-
----
चीर गेडावे, नर नारीनी निंद गमावे रे मांगा गिरुया गुणसागर साध, तेहनी तुमें राखजो लाज रे ।। मांग ॥ ३॥ वरसाले थाये मदमातो, सी पाले सुंहालो सातो रे ॥मांगा खाटमांहे खल गोत्रज खोटा,सवि सरिखा न्हाना महोटारे ।। मांग॥४॥ एतो न जूए गम कुगम, एहने पेट न ख्याशुं काम रे ॥मां॥ एतो हरामि हीली जात, एहने रूडी लाने ठे रात रे ।। मां ॥५॥ सोही पी थाये रातो खाल, एतो सोड मांहेलो सा ल रे ॥मांगा ए उपकारतणी मति आणी, चटको देश सज करे प्राणी रे
मांगागुणी दूळ तो गुणकरी लेजो, मांकडने दोषम देजो रोमांणा मांकण जरुयच नगरथी आव्यो, एतो राधनपुरमां गवरायो रे ।। मां ॥ माणक मुनि कहे सुणो सयणा, तुमे जीवनी करजो जयणा रे मांडा
॥अथ होकानी सद्याय ॥झर यांवा आंवली रे॥ ए देशी॥ ॥ होको रे होको झुं करो रे, होको ते नरकनुं गम ।। जीव हणाये अ तिघणा रे, वायुकाय अजिराम ॥ नविक जन, मूको होकानी टेवा। सुख पामो खयमेव ॥ ज०॥ मूको ॥१॥ ए आंकणी ॥ ज्यां लगे होको पीजीयें रे, तिहां लगें जीवविनाश ॥ पाप बंधाये आकरो रे, दया तणी नही याश ॥ ॥२॥ जे प्राणी खेको पीये रे, ते पामे बहु कुश्ख ॥ एम जाणीने परिहो रे, पामो बहुढं सुख ॥ जण ॥३॥ गज लगें धरती वले रे, जीव हणाये अनंत ॥जे नर होको मेलशे रे, तस मलशे जगवंत ॥ ज० ॥४॥ दावानल घणा परजले रे, होकानां फल एह ॥ नरकें जाशे वापडा रे, धर्म न पामे तेह ॥ ॥ ५ ॥ एकेडी वेशीमां रे, फिरे अनंती वार ॥ बेदन जेदन ताडना रे, तिहां लहे उःख अपार ॥ ज०॥६॥व्यसनी जे होका तणारे, तलप लागे जव आय ॥ वनमां वृक्ष ठेदी करी रे, अनि प्रज्वलित कराय॥ Pusतहां षट काय ना जीवनी रे, हिंसा निरंतर थाय ॥ होकार्नु जल जिहां ढोली रे, ति हां बहु जीव दणाय || ज॥॥पोते पाप पूरण करे रे, अन्यने दे उ पदेश ॥ वली अनुमोदन पण करे रे, त्रिकरणे थाये उद्देश ॥ जण ॥ए॥ मुख गंधायें पीनारन रे, वेसी न शके कोई पास ॥ जगमां पण रूडं नही रे, पुण्य तणो थाय नाश ॥ ॥ १०॥ संवत् अढार बहोतरे रे, उज्ज्व ल श्रावण मास ॥ वार बृहस्पति शोजतो रे, पूनमदिन शुन खास ॥
-- -
--
-
-
-
--