________________
आशाता वर्जननी सद्याय.
(१५)
-
-
-
रे रंगविवेक घरे प्रनु, करिये केलि अनंग पनोताणा ज्ञान पलंग बिगह्यो अतिनलो, वेशीजें तस संग रंगीला ॥ सु॥२॥ निष्टारुचि बिहु चामर धारिका, वींजे पुण्य सुवाय सदाय ॥उपसमरस खुसबोश् महमहे, किम नवि आवे ते दाय ॥ बवीला सुणा॥ हृदय ऊरूखे बेसी होंसशु, मुजरो लीजे रे सार सलूणा ॥ कायापुर पाटणनो तुं धणी, कीजे निजपुर सार सनेही ॥ सु॥४॥जे तें चोकी करवा नयरनी, थाप्या पांच सुनह म डावल ॥ तेतो कुमति कुनारी शुं मल्या, तेणे लोपी कुलवट्ट करे बल ॥ सु॥५॥ पंच प्रसादनी मदिरा बाकथी, न करे नयर संजाल महारा | यमन मंत्रीसर जे तें थापियुं, गुंथे तेह जंजाल अहोनिशि ॥ सु॥॥ चौवटे चार फरे नित चोरटा, मूसे अति घणुं पुण्य तणुं धन।। वाढर बूंब खवर नहि तेडनी, गजपरे ममकरो निंद महामन ॥सु ॥॥ कपटी का व अ वहु रूपियो, हेरु परें फिरे नयर समीपें ॥ जोर जरा यौवन धन अपहरे, साहरीनीपरे नित्य नठीपे॥ सु॥७॥ वयण सुकोमल सुमति' तणा सुणी, जाग्यो चेतनराय रसीलो ॥ तेग संवेग ग्रही निज हाथमां, तेड्यो शुझ समवाय वसीलो ॥ सु॥ए॥ मन मंत्रीसर कवज कीयो घणुं, तव वश आव्या रे पंच महानड ॥ चारे चोर चिहुं दिशी नाशिया, टायो मोह प्रपंच महाजड । सु॥१०॥ सुमति सुनारी साथै प्रीतडी, जोर जडी जेम खीर अने जल ॥रंग विलास करे नित नवनवां, नेली हियडानुं हीर हिलिमिल ॥ सु०॥ ११॥णीपरें चतुर सनेही आतमा, जीले समरसपूर सदा॥ अनोपम अविचल आतम सुख लहे, दिन दि न अधिकसनूर नलाइ ॥सु०॥ १२॥ पंमित विनय विमल कवि राजियो, संवेगी शिरताज जयंकर ॥ धीरविमल पंडित पद पंकजे, सेवक नयजणे आज सुहंकर ॥॥१३॥ पागंतर गाथा ॥ पंमित विनय विमल कविरा यनो, धीरविमल कविराय जयंकर ॥ सेवक विनयी नय विमल कहे,सुम ती शिवसुख थाय सुहंकर ॥सु॥१३॥ इति आत्महित सद्याय समाप्तः॥
॥अथ आशातनानी सद्याय प्रारंजः॥ . ॥ चोपा ॥ श्रीजिनवरने करी प्रणाम, वोढुं चोराशी आशाता नाम॥
श्रीजिन मंदिर जातां सही, आशातनाए टाली नही ॥१॥खेल थुकरा | मत कलगला, की, लेखुं शीखी कला ॥ मैथुन मऊन मर्दन करे, जिन
-
-
-