________________
चतुर्थस्तुतिनिर्णयशंको द्वारः
६८३
निग्रह करी नली नक्तिना समुहे करी जेवी विधि कही तेवी विधिए करीने सूत्रार्थ स्मरण करतो थको बीजे कां पण मन नहीं करतो थको एकाग्रचित्ते तेने विषे मन शुद्ध प्रध्यवसाय एटले शुन चिने स्तवस्तुति वडे करी एटले शक्रस्तव ने स्तुति लोगस्स प्रमुखे करी त्रण काल चैत्य न वांदे तो तेने एकवार चैत्य प्रणवांदवे उ. पवासनुं प्रायश्चित्त कहेतुं ॥ १ ॥ बीजीवार प्रणवांदवे बेद ॥२॥ त्रीजीवार चैत्य प्रणवांदवे नवी दिक्षा ॥ ३ ॥ ने प्रविधिए चैत्यवांदवे तो पारंचित दंग ॥४॥ कारण के विधि चैत्य वांदतो थको बीजाने श्रद्धा एटप्रतित करे, केमके कोइ नए एम जाणे के जेम तेम चैत्य वांदवा, विधि अविधिए शुं ! एवो तेनो नाव थ जाय, तो तेने खाणानंगनी श्रद्धा थाय तो मिथ्यात्वमां पडे माटे ए प्रायश्चित्त बे ॥ इहां कालातिक्रांत एटले प्रातादिकाल नल्लंघीने तथा वेलातिक्रांत एटले मर्यादा एटले चैत्यवंदनादि क्रियानी मर्यादा जे ठेकाणे कही ते ठेकाणे न करे, अन्यत्र ठेकाणे करे; अथवा समय एटले सिद्धांत अथवा याचार अथवा अंगीकार एटले सिद्धां तमां जे चैत्यवंदनादि क्रिया कारणविना चैत्यमां करवानी कही बे ते बीजे ठेकाणे करे, वा अंगिकृत याचार उलंघे एटले सिद्धांतमां जे चैत्यवंदनादि क्रियानो था
a