________________
५४
उवासगदसासु [७-२१०तए णं सा अग्गिमित्ता भारिया समणस्स भगवओ महावीरस्स अन्तिए धम्म सोचा निसम्म हट्टतुट्टा सम] भगवं महावीरं वन्दइ नमसइ, २त्ता एवं वयासी । " सद्दहामि णं, भन्ते, निग्गन्य पावयणं जाव से जहेयं तुव्मे वयह । जहा णं देवाणुप्पियाणं अन्तिए वहवे उग्गा भोगा जाव पवइया, नो खलु अहं तहा संचाएमि देवाणुप्पियाणं अन्तिए मुण्डा भवित्ता जाब । अह णं देवाणुप्पियाणं अन्तिए पश्चाणुव्वइयं सत्तसिक्खावइयं दुवालसविहं गिहिधम्म पडिवजिस्सामि । अहासुह, देवाणुप्पिया, मा पडिवन्धं करेह" ॥२१०॥
तए णं सा अग्गिमित्ता भारिया समणस्स भगवयो महावीरस्म अन्तिए पञ्चाणुब्वइयं सत्तसिक्खावइयं दुवाल सविहं सावगधम्म पडिवजइ, २त्ता समणं भगवं महावीरं वन्दइ नमसइ, २त्ता तमेव धम्मियं जाणप्पवरं दुरुहइ, २ चा जामेव दिसि पाउन्भूया तामेव दिसि पडिगया ॥२११
तए णं समणे भगवं महाचीरे अन्नया कयाइ पोलासपुराओ सहस्सम्बवणाओ पडिनिग्गच्छइ, २ चा पहिया जणवयविहारं विहरइ ॥२१२॥
तए णं से सहालपुत्ते समणोवासए जाए अभिगयजावाजीवे जाव विहरइ ॥२१३॥
तए णं से गोसाले महलिपुत्ते इमोसे कहाए लढे समाणे, "एवं खलु सदालपुत्ते आजीवियसमयं वमित्ता समणाणं निग्गन्थाणं दिट्टि पडिवने। तं गच्छामि णं सद्दालपुत्तं आजीविओवासयं समणाणं निग्गन्याणं दिहि वामेत्ता पुणरवि आजीवियदिहि गेण्हावित्तए" त्ति कट्ट एवं संपेहेइ,