________________
सामायिकविचार भाग ३: ' बहु मुशाय छे. केटलाक भारे कर्मियो ए अवसरमां व्यवहारना प्रपंचो पण घडी राखे छे. आधी सामायिक बहु दोषित थाय छे.
विधिपूर्वक सामायिक न थाय ए बहु खेदकारक अने कर्मनी वाहुल्यता छे. साठ घडीना अहोरात्र व्यर्थ चाल्या जाय छे. असंख्यात दिवसथी भरेलां अनंता कालचक्र व्यतीत करतां पण जे सार्थक न थयुं ते वे बडींना विशुद्ध सामायिकथी थाय छे. लक्षपूर्वक सामायिक थवा माटे तेमां प्रवेश कर्या पछी चार लोगस्सथी वधारे लोगस्सनो कायोत्सर्ग करी चित्तनी कंइक स्वस्थता आणवी; पछी सूत्रपाठ के उत्तम ग्रंथर्नु मनन करवं, वैराग्यना उत्तम कान्यो वोलवां, पाछळनुं अध्ययन करेलु स्मरण करी जवू, नूतन अभ्यास थाय तो करवो.कोइने शास्त्राधारथी वोध आपको, एम सामायिकी काळ व्यतीत करवो. मुनिराजनो जो समागम होय तो आगमवाणी सांभळवी अने ते मनन करवी, तेम न होय अने शास्त्र परिचय न होय तो विचक्षण अभ्यासी पासेथी वैराग्यवोधक कथन श्रवण करवू; किंवा कंइ अभ्यास करवो. ए सघळी योगवाइ न होय तो केटलोक भाग लक्षपूर्वक कायोत्सर्गमां रोकवो; अने केटलोक भाग महापुरुषोनां चरित्रकथामां उपयोगपूर्वक रोको' परंतु जेम वने तेम विवेकथी अने उत्साहथी सामायिकीकाळ व्यतीत करवो. कंइ साहित्य न होय तो पंच परमे- . हिमंत्रनो जापज उत्साहपूर्वक करवो. पण व्यर्थ काळ कादी
