________________
', : ६२ श्रीमद् राजचंद्र प्रणीत मोक्षमाळा.
सुंदर मुखमुद्रावालो कांतिमान अने मध्य वयमां हतो. जे नगरमां ते रहेतो हतो, ते नगरना राज्यदरवार आगळधी कंइ काम प्रसंगने लीघे तेने नीकळ्तुं पड्युं. ते वेळा राजानी
· अभया नामनी राणी पोताना आवासना गोखमां वेठी हती.
1
I
त्यांथी सुदर्शन भणी तेनी द्रष्टि गइ. तेनुं उत्तम रूप अने काया जोइने तेनुं मन ललचायुं. एक अनुचरी मोकलीने कपटभावथी निर्मळ कारण बतावीने मुदर्शनने उपर वोलाब्यो. केटलाक प्रकारनी वातचित कर्या पछी अभयाए मुदर्शनने भोग भोगवना संबंधीनुं आमंत्रण कर्यु. सुदर्शने केटलोक उपदेश आप्यो तोपण तेनुं मन शांत थयुं नहीं. छेवटे कंटाळीने सुदर्शने युक्तिथी करूं, वहेन, हुं पुरुषत्रमां नथी ! तोपण राणीए अनेक प्रकारना हावभाव कर्या. ए सघळी कामचेष्ठाथी सुदर्शन चळ्यो नहीं; एथी कंटाळी जइने राणीए तेने जतो कर्यो.
L
एक वार ए नगरमा उजाणी हती; तेथी नगर बहार नगरजनो आनंदथी आम तेम भमता हता. धामधुम मची रही हती. सुदर्शन शेठना छ देव कुमार जेवा पुत्रो पण त्यां आव्या हता. अभया राणी कपिला नामनी दासी साथै ठाठमाठ्थी त्यां आवी हती. सुदर्शनना देवपूतळां जेवा छ पुत्रो तेना जोवामां आव्या, कपिलाने तेणे पूछयुंः आवा 'रम्य पुत्रो कोना छे ? कपिलाए सुदर्शन शेठनुं नाम आप्युं. नाम सांभळीने राणीनी छातीमां कटार भोकाइ ; तेने कारी घा वाग्यो सघळी धामधुम वीती गया पछी मायाकथन
·
