________________
१० श्रीमद् राजचंद्र गणीत मोक्षमाळा.
में संसार त्याग्यो तेम सने कहुं छ; ते एका अने साबधान चित्तथी सामळ; सांभळीने पछी तारी शंकानो सत्यासत्य निर्णय करने:--
"कौशांबी नामे अति जीर्ण अने विविध प्रकारनी भव्यनाथ भरेली एक सुंदर नगरी छे; त्यां रिब्धिथी परिपूर्ण धामंचय नामनो मारो पिता रहेतो हतो. हे महाराजा I यौवनवपना प्रथम भागमां मारी आंखो अति वेदनाथी घेराइ; आखे शरीरे अनि वळवा मंड्यो. शस्त्रथी पण अतिशय तीक्षण ते रोग वैरीनी पेठे मारापर कोपायमान थयो. मारुं मस्तक ते आंखनी असह्य वेदनाथी दुःखवा लाग्युं वज्रना महार जेवी, वीजाने पण रौद्र भय उपजायनारी एवी ते दारुम वेदनावी हुं अत्यंत शोकमां हतो. संख्यावंध वैद्यकशास्त्रनिपून वैद्यराजो मारी ते वेदनानो नाश करवा माटे अव्या, अने तेमणे अनेक औषध उपचार कर्या पण ते दृथा गया. ए पहा निपूण गगाता वैद्यराजो मने ते दरदयी मुक्त करी नहीं, एज हे राजा ! मारुं अनाथपणुं हतुं मारी आखनी वेदना टाळवाने माटे मारा पिताए सर्वधन आपवा मांडयुं पण तेथी करीने मारी ते वेदना टळी नहीं, हे राजा ! एज मारुं अनाथपर्नु हतुं मारी माता उत्रने शो करीने अति दुःखार्त्त इ, परंतु ते पण मने दरदयी भूकाषी शकी नहीं, एज हे राजा ! मारुं अनाथपणुं हतुं. एक पेटशी जन्मेला मारा ज्येष्ठ अने कनिष्ठ भाभी पोताथी बनतो परिश्रम करी क्या पण मारी ते वेदना उळी नहीं, हे राजा ! एन माई
