________________
(४) ऋषिमंमलत्ति-पूर्वाई. नंदन नामना वे चारणमुनि आव्या. स्वयंप्रना राजपुत्री ते बने मुनियो पासेथी धर्म सांजली शुइ सामाचारीवाली अने पवित्र मनवाली श्राविका श्रश्. पठी बन्ने मुनियोए त्यांथी विहार कस्यो. को वखते पर्वने दिवसे स्वयंप्रन्ना राजकन्याये पौषधव्रत करयु. पारणाने दिवसे तेणे घरमा रहेली जिनप्रतिमार्नु पूजन करी अने पठी पितानी पासे जश्ने प्रनुनी शेषामाला पिताने आपी. पिताये पण ते शेषामालाने पोताना मस्तक नपर चमावीने पुत्रीने खोलामां बेसारी. पी पिता पण ते पुत्रीनुरूप अवस्था विगेरे जोश मनमां विचार करवा लाग्यो के, "आ म्हारी पुत्री हवे परणाववा योग्य थ ; परंतु रूपगुणादिके करीने समान एवो कयो विद्याधर तेनो पति थशे?" आ प्रमाणे विचार करता एवा ज्वलनजटीये “हे वत्से ! जा पारj कर.” एम कही पुत्रीने रजा आपीने संनिनश्रोत नामना निमितियाने बोलावीने पूज्यु के, "म्हारी पुत्रीनो योग्य वर कोण थशे ?" निमित्तियाए कह्यु के, “हे राजन् ! पोतनपुरना प्रजाप्रति नामना राजाना जे त्रिपृष्ट अने अचल नामना बे पुत्रो , तेन आ नरतकेत्रमा वासुदेव अने वलदेव श्रवाना ठे अने तेन आ हयग्रीव नामना प्रतिवासुदेवने मारशे. आ प्रमाणे में साधुना मुखश्री सांनब्युं . वली हुं म्हारा झानवलथी जाणीने कहुं यूँ के, तेज त्रिपृष्ट तमने विद्याधरपतिपणुंआपशे अने आ तमारी स्वयंप्रन्ना पुत्री तेनी मुख्य पट्टराणी थशे."
पठी ज्वलनजटी विद्याधरे सत्कार करी निमित्तियाने रजा आपीने मारीचि नामना दूतने पोतनपुरे मोकल्यो. दूते त्यां जश् प्रजापति राजाने नमस्कार करीने कर्वा के, “ ज्वलनजटी नामनो अमारो विद्याधरराजा पोतान। स्वयंप्रन्ना नासनी पुत्री तमारा पुत्र त्रिपृष्टने आपवानुं कहेवामाटे मने तमारी पासे मोकळ्यो ." प्रजापति राजाए “ए वात अमने पण गमती ; तेथी हुं ते कबूल करूं." एम कही सत्कार करी दूतने रजा आपी एटले ते दूते रअनूपुरचक्रवाल नगरमां आवी ज्वलनजटीने सर्व समाचार आप्या,
हवे एक दिवसे प्रतिवासुदेव एवा हयग्रीव राजाये अश्वविप्रत्यय नामना निमित्तियाने पूठ्यु के, “ म्हारूं मृत्यु कोनाश्री अशे ?” निमित्तियाए कह्यु. "जे पुम्य तमारा चंवेग नामना दूतनो तिरस्कार करशे अने तमारा मांगरना ग्वेनरामां नपञ्च करनारा सिंहने मारशे, ते पुरुपयी तमारुं मृत्यु प्रशे."
४
.