________________
(७६) ऋषिमंमलटत्ति-पूर्वाई. फरीथी पूज्यु."आना समान तेजवंत बीजो कोइ पण पृथ्वीने विषे?"इकडं: "पृथ्वी नपर सनत्कुमार चक्रवर्ती एनाथी अधिक कांतिवालो .” इंश्नांधावांव चन सांजलीने संतुष्ट श्रयेला विजय अने वैजयंत नामना बे देवतान ब्राह्मलनुं रूप धारण करी सनत्कुमारनुं स्वरुप जोवा माटे हस्तिनापुरप्रत्ये आव्या. आ वखते मध्याह्ननो समय होवाथी सनत्कुमार न्हावण करतोहतो; त्यां देवतानतेनादेहने जो अत्यंत हर्ष पाम्या. ते वखते सनत्कुमारे तेमने कडं के, “हे विप्रो! हवणां तमे म्हारुं शरीर शुं जून गे? परंतु सर्व अलंकारयुक्त एवा ए म्हारा शरीरने तमारे सांजे सन्नामां आवीने जोवू.” पछी चक्रवर्तीये ते दिवसे विशेष आनरणोथी पोताना शरीरने सणगारी सन्नामां बेसी पेला बन्ने विप्रोने बोलाव्या. ब्राह्मणनां रूप धारण करनारा देवता त्यां आवी राजाना देहनी हानी जोश खेद पामता उता तत्काल पोताना मस्तकने धूगाववा लाग्या. मस्तक धूणावता एवा ब्राह्मणोने जो विस्मित श्रयेलो सनत्कुमार चक्रवर्ती तेमने पूबवा लाग्यो के, “तमे तमाहं मस्तक केम धूणावो गे?" तेनए कडं. “हे महाराज! हवणां तमारा देहले विषे कांश हानी देखाय ने. कारण जेवू रूप अमे पूर्वे दोई हतुं तेवू हवणां देखातुं नथी.” आ प्रमाणे ते विप्ररूप देवताननां मुखथी पोतानां शरीरनी हानी सांजली पुण्यवंत एवा सनत्कुमार चक्रवर्तीये बोध पामीने विनयंधर गुरु पाले दीक्षा लीधी. पळी ते बन्ने देवता तेने कद्देवा लाग्या के, “हे वीर ! तमे पण प्रसिह यशवंत एवा पोताना पूर्वजन्नरत राजानी पेठे सत् आचरण आदरयुं ते बहु सारं करयु." श्राम ते बन्ने देवतान तेनी स्तुति करी तत्काल स्वर्गप्रत्ये गया.
पठी सनत्कुमार मुनि विहार करवा लाग्या. तेमनी पागल तेमनो परिवार पण फरवा लाग्यो, परंतु मुनिये तेना सामुं जोयुं नहि. आम उ मास सुधी चाल्यं. पठी आवीने ते सर्व परिवारने पागे वाल्यो, एक दिवस ते मुनिये म्ना पारणाने विये वकरानी गश युक्त कांगना सरखा खराव चोखानुं नोजन करयुं; तेथी तेमना शरीरे दुःसह एवा सात रोगो नत्पन्न श्रया. ते या प्रमाणे. १ नोजनादि नपर अरुचि, २ शरीरे खरज, ३ पेटमां महा वेदना, ४ नेत्रमा म्होटुं दुःख, ५ ताव, ६ श्वास, ७ अने दाइ. सनत्कुमार चक्रवीये ते सात रोगाने सातसें वर्ष सुधी सहन कस्या; तेथी तेमने आमपौषधि