________________
(६७)
ऋषिमंमलत्ति-पूर्वाई. नोगवतां वैराग्य प्राप्त अयो; तेथी वैराग्यना रंगथी रंगीत श्रयेलो ते विचारवा लाग्यो के, “ जे पदार्थो प्रतिबंधना हेतुरूप ने ते सर्वे अस्थिर देखाय ने नदार पुत्रो,मनोन्निष्ट प्रियान, मनोहर लोगो, म्होटी संपत्तियो, निरोगी शरीर, दीर्घ आयुष्य अने अनुत रूप ए सर्व संसारनी वृद्धि करनारा अने नाशवंत जणाय . तेमज आ संसारसुख पण स्वप्न समान देखाय जे.” आ प्रमाणे विचार करी श्री मघवान् चक्रवर्तीये पुत्रने विषे राज्यनो नार आरोपण करी पोते चारित्र अंगीकार करयु. पी घोर तप करी कर्मनो मल धो नाखनारा ते महामुनि केवलज्ञान पामी अंते मुक्ति रमणीने वस्या.
॥इति श्री मघवान् चक्रवर्ती चरित्रम्॥
॥श्री सनत्कुमार चक्रवर्ती चरित्रम् ॥ आ लरतत्रना कुरुजांगल देशने विषे श्री हस्तिनापुर नामे मनोहर नगर ये. त्यां प्रजाने आनंदकारी अश्वसेन नामे राजा राज्य करतो हतो. तेना म्होटा अंतःपुरने विष सहदेवी विगेरे अनेक स्त्रियो हती अने चक्रवर्तीना लकणवालो सनत्कुमार नामे तेने एक पुत्र हतो. ए कुमारने सूरकालिंदी नूपतिनो पुत्र महेंश्तेन वहालो मित्र हतो. तेणे पोताना मित्र सनत्कुमारने सर्वकलामां निपुण कस्यो हतो.
एक दिवस ते वन्ने मित्रो धोमा नपर बेसी नद्यानमां क्रीमा करता हता एवामां अविनित घोमाए ते राजकुमार सनत्कुमारनुं हरण करा. पंचमगतिथी चालतो ते घोमो कणवारमा अदृश्य श्रश् गयो. ते वात राजाए सांजली, तेथी ते अश्वसेन नूपति पण कुमारनी पाठल शोध करवा चाल्यो. राजा कुमारना घोमानां पगलां जोतो जोतो आगल जातो हतो; परंतु वायुथी नुमती धुलने लिधे घोमानां पगलां ढंका जवाने लिधे रत्तो मालमन पमवाथी ते पायो वली घरप्रत्ये आव्यो. पठी महेंउसिंह पोताना मित्रली शोधे चाल्यो. ते एक वर्ष पर्यंत नम्यो; परंतु क्यांऽश्री कुमारनी शोध पाम्यो नहि. पठी सिंहसमान पराक्रमी ते कोऽ एक अरण्यमां पेगे. त्यां ते अनेक पदीनना शब्द सान्नलतो अने कमलवनोना परिमलने ग्रहण करतो फरतो हतो. एवामां तेणे वेगुंठें गायन सांतव्यु. “ए शुं दशे ?" एम धारी जेवो ते तेना सन्मुख जा
