________________
श्री महावीरस्वामीचरित्र. (४५) प्रन्नुने पूच्यु के, “हे विनो! आ तिलनो गेम फलीनूत थशे के नहि ?" प्रलुए नुत्तर आप्यो के, “ सात तिलपुष्पना जीवो तो मरी गया मे; परंतु हे न६ ! एक शीगने विषे तिलनो लान्न थशे." आ प्रमाणे प्रन्नुए कहेली तिलनी नत्यतिनी वात सांजलीने तेमना कह्याथी उलटो चालनारो ते गोशालो प्रत्ननुं वचन मिथ्या करवाने माटे तिलना गेमने नखेमी नाखीने फेंकी दीधो अने पनी आगल चाल्यो.
हवे अहिं सांनिध्य रहेला देवतानए ते वखते बहु वर्षाद वरसाव्यो, तेथी गायोनी खरीयोवमे चंपायेलो ते तिलनो गेम फरीथी पृथ्वीमां चोटी गयो. केटलाक दिवस पनी एज रस्ते थइने पाग वलेला प्रनुए अने गोशाले तेटलाज तिलो दीग. ए नपरथी गोशालाए पोतानुं नियतवादीपगुं वधारे दृढ करयु. त्यांची निस्पृहवंत एवा प्रन्नु कुर्मगामे गया. त्यां लोकप्रसिह एवो लोकायन नामे बाल तापस तप करतो हतो. ते तापसनी नत्पत्ति विस्मय करनारी , ते आ प्रमाणे.
श्री राजगृह नगर अने चंपापुरीनी वचे गोर्बर नामर्नु गाम . त्यां गो संख्याक नामनो अपुत्रिन गोवाल राजा वसतो हतो. एक दिवस चोरलोकोए ते गाममां धाम पामी; तेथी सघला माणसो नासवा लाग्या. एवामां एक स्त्रीने चोर लोको पकमीने लश् गया; परंतु ते स्त्रीनो पुत्र गाममांज रही गयेलो होवायी पेला गोसंख्याक नामना गोवाले दीगे; तेथी तेरो पाताना घरने विषे ते पुत्रने लावीने पोतानी स्त्रीने सोप्यो. स्त्रीये पण तेने पोताना पुत्रनी पेठे पालीने म्होटो कस्यो. हवे पेला चोरलोकोए जे स्त्री- हरण करयुं हतुं ते स्त्रीने तेनए चंपानगरीमा एक गणिकाने घेर वेची; तेथी ते स्त्रीये पण गणिकानोनद्यम करवा मांझयो. ____ हवे यौवनावस्था पामेलो ते बालक एक दिवस घी लश्ने वेचवा माटे चंपा नगरीमा गयो; परंतु कामदेवथी विह्वल थवाने लीधे ते ज्यां पोतानी माता वेश्यानो धंधो करती हती त्यां गयो. पठी पागे धावतां रस्ते तेनो पग विष्टाथी खरमायो एटले यौवनश्री नन्मत्त ने मन जेर्नु एवो ते रस्ते बेठेला एवा को वाग्माने पोताना खरमायेला पगथी घसवा लाग्यो. पठी कुलदेवीनां सानिध्यपणाने लीधे ते वाउमो पासे वेठेली पोतानी माताने कहेवा लाग्यो
