________________
पांमव चरित्र. (४६५) जणान, पांमवोनां शून्य सैन्यमां आवी अर्जुन अने पराजपुत्रनी साथे दीघकाल युरू करी अने ब्रमथी तेन्ना (पांमवोना) पांच पुत्रोने मारी तेमनां मस्तको र्योधननी आगल मूकीने प्रणाम करवा लाग्या. जुर्योधन पण पांव पुत्रोनां मस्तकोने जोश बहु खेद पामतो उतो तेमने कहेवा लाग्यो के, अरे धिक्कार ले ! धिक्कार ले !! जे तमे म्हारी आगल आ बालकोनां मस्तको अ आव्या. निश्चे म्हारुं तेवू नाग्य नथी के, हुं पांमवानुं मृत्यु जोQ." महा वेदनाथी पीमा पामेलो दुर्योधन आ प्रमाणे कहेतो तो तुरत मृत्यु पाम्यो, रंग शोकमां बझी गयेला चित्तवाला कृपाचार्यादिक क्यांश चाटया गया.
इवे पांमवो अनुकुल नक्तिवालां वचनोए करीने श्रीबलनले पोतानां सैन्य प्रत्ये तेमी लाव्या. त्यां तेन पोताना पुत्रोले मृत्यु पामेला जाणी मनमां बहु शोक करवा लाग्या. पठी ते सरस्वती नदीने कांठे जश् पोताना ते म्यु पामेला पांच पुत्रोनां, कौरवोनां अने बीजा श्रेष्ठ राजानां प्रेत को कत्या. त्यारपली दशा)नी संमतीथी संतुष्ट चित्तवाला रामकृष्णादिके फरीथी महोत्सव पूर्वक श्री युधिष्ठिरने हस्तिनापुरने विषे राज्याभिषेक कल्यो.नूजा बलथी विश्वना शत्रुनने जीती विजय मलेवनारा,श्रीशेण जीष्म अने कर्णादि नूपतियोने युःक्ष्मां परान्नव पमामी, तथा कौरवोना असंख्य सैन्य मदासागरने बलथी मथने करी विजय लक्ष्मीना पतिपणाने पामेला ते पांचे पांमवो पोतानां हस्तिनापुर नगरने विषे राज्य नोगववा लाग्या.
इति शषिमंमलत्तौ पांमवचरित्रे श्रीकौरवादिक्षयश्रीपांम्वज यत्तवनपुनःराज्योपविशननाम षष्टोधिकारः समाप्तः
पनी शत्रुनना दंनने तोमी नाखनारा अने सर्व साम्राज्यना लान्नने पा. मेला पांमवो निरंतर नचलती नीतिना बलवमे प्रजानुं पुत्रनी पेठे पालन करवा लाग्या. को वखते श्री जिनेश्वरना धर्मना मर्मने जाणनारा, पवित्र शरीरवाला अने हितेच एवा धर्मपुत्र युधिष्ठिरे बहु नय पामता उता पोताना जीमसेनादि बंधुनने कडं के, " आपणा पिता पांमुराजा के, जे मृत्यु पामीने देवलोकमां देवता श्रया , ते आज आवीने मने एम कदेवा लाग्या के, हे वत्सो ! तमे पोताना गोत्रघातादि महा घोर पाप करयुं . ते पाप समूहयी,
