________________
(४४०) . ऋषिमंमलटत्ति-पूर्वाई. समूहवालो कुर्योधन खीलानी पेठे तेमने जरा पण नम्यो नहि. चित्रांगदे जे. मनां चरणने विषे नमन करघु ने एवा धर्मपुत्र युधिष्ठिर पोतानां स्नेहवंत नेत्रयी र्योधनने वारंवार जोवा लाग्या. कारण सत्पुरुषोनुं एवं चरित्र होय . पठी “हे मूढ ! अपराध सहन करनारो जे त्हारो गुरु ने अने जे तने जीवितदान आपवामां समर्थ . तेने तुं नमस्कार कर के, जेथी करीने त्हार कुशल पाय” एम कहेवा पनी नमस्कार करता एवा र्योधनने युधिष्ठिरे
आलिंगन करीने सर्व कुटुंबचें कुशल पूज्यु एटले तेणे तुरत प्रसन्न प्रश्ने पो. तानां चित्तमा रहेढुं सर्व युधिष्ठिरने कj. “ हे धर्मपुत्र ! तमने नमन करतां मने जे दुःसह लजा श्राय , ते लज्जा स्वराज्यनो नाश अने वैरीश्री श्रयेली पीमावसे करीने पण मने यती नथी.” र्योधननां ावां वचन सांजली नाश . पाम्यो ने क्रोध जेमनो एवा युधिष्ठिरे तेने तेना नगर प्रत्ये मोकली दीधो. कडं ले के-संत पुरुषो पोता, अहित चितवनारा नपर पण हित चिंतवे ने. पठी गांगेय अने शेण विगैरे उत्तम पुरुषोए जुर्योधनने का के, “तें लेशमा त्र अर्जुननुं बल जोयु ? माटे हे मूर्ख ! हवे तुं मनमां विचार करीने ते म. हात्मा पुरुषोनी साथे झट संधी कर." आ प्रमाणे गांगेये बहु कां; पण जेम त्रिदोष (वात, पित्त अने कफ) श्री नत्पन्न श्रयेलो व्याधी विविध प्रका. रना औषधोने गणे नहि तेम इष्टनावने आश्रय करी रहेला र्योधने गांगेया दिकनां हित वचनने गण्यु नहि.
हवे जे ईतवनमां पांमवो रहेता हता त्यां यश्ने दुःशल्यानो पति जय. इथ जतो हतो. तेने कुंतीये पोतानी पुत्रीनो पति जाणीने स्नेहथी आमंत्रण करयु. जयश्य पण हर्ष पामतो तो त्यां रद्यो. पठी अर्जुने पोतानी दि. व्य शक्तिथी अमृत समान नोजन लावीने तेने जमायो. कडुं के-निश्चे नोजन एज प्रीतिनुं प्रथम फल दे. पीपदराज (शेपदी) पुत्रीनां मुखकमलने जोता एवा जयश्य राजानो मनरुपी हंस ते शेपदीना लावणरूप सरोवरने विपे क्रीमा करवाने नत्साहवतं थयो; तेथी ते अवसर जोश पांमवोने ठेतरीने जाणे मूर्तिमान लदमीज होयनी ? एम पदीने रथमां बेसारी तकाल चाल्यो. या वातनी नीम तथा अर्जुनने खबर पमी एटले तेन बहु कोप करता उता तेनी पाठल जवा लाग्या.श्रा वखते कुंतीये तेमने कडं के,