________________
पांव चरित्र.
HTT
( ४३३ ) चार जाणीने तुरत एक प्रियंवद नामना प्रवीण दूतने पांवो पासे मोकल्यो. दूत पण ऊट द्वैतवनमां जश्ने अने पांवाने नमस्कार करीने विदूरना दीर्घकालपर्यंत कुशलका एवा सर्व समाचार कह्या. ते या प्रमाणे. “ तमे हैतवनमां कुपी बांधीने रह्या बो, ते वात दुर्योधने जाली बे. तेथी ते कर्ण सहित तमारी पासे प्रवशे, माटे तमारे सावधानपणे रहेवुं. " दूतनां ग्रावां वचन सांजली जेने मनमां बहु क्रोध उत्पन्न थयो छे एवी शैपदीये पांमवोने क. " अरे ! हजु पण ते पापीयो आपणुं कांइ नवुं अशुभ करशे खरा ? खरे श्रमे सत्यवचनथी देश, धन अने सैन्य सहित राज्य व्यजी दीधुं तो पण ते धरायो नहि, जेथी फरीने श्रमारी पासे शुं लेवा आवे बे ? धिक्कार बे मने ! जे हुं पांसु राजाना न्यायवंत एवा पुत्रोरूप तमने वरी !! धिक्कार बे ! धिक्कार
!! तारा त्रियना पराक्रमने ! अने धिक्कार बे ! धिक्कार बे !! तमारा शस्त्रना salmera !!! अरे माता कुंती ! वीर प्रीया एवा तमे था नपुंसक एवा पुत्रोने शामाटे जन्म प्राप्यो ? के, जेनना समक्ष अधम एवा धृतराष्ट्रना पुत्रोए मने नीच जनोने योग्य एवी विटंबना पमामी !!! निर्लज एवा ते डुष्टोना नपसर्गने में सहन करुया. वली राज्य त्यजी दइ आ वनमां श्राव्या तो पण दादा !! एला धृतराष्ट्रना पुत्रो दजु वैरथी विराम पामता नथी." - पदीनां वां वचन सांभली क्रोधथी कंपतो एवो भीमसेन, जाणे ए साक्षात् वीररस होयनी ? एम पृथ्वी नपर बन्ने दाथ पवामतो बतो ऊट ननो थयो . मेघनी पेठे गर्जना करता ने कषायरूप अनिने वृद्धि माता अर्जुने पण कोन पामेला अष्टापद केसरी सिंहनी पेठे नन्ना थइने धनुष्यनो टंकार शब्द कस्यो. शुं प्राते प्रतिबिंबरूप वे के मूर्तिमंत बे ? एम रातां नेत्र अने मुखवाला तथा शत्रुना कालरूप नकुल ने सहदेव पण युद्ध करवाने बहु नल्लासवंत या. वैरीरूप हस्तियोने नाश करवामां सिंह समान कोन पामेला ते सर्व बंधुनने जोइ म्होटा युधिष्ठिरे कह्युं के, “हे वीरो ! तमे दवणां विराम पामो. कारण के, हुं शत्रुननुं हृदय ने तमारूं वल सारी पेठे जाएं बुं. देविनयवंतो ! युद्ध करवा तैयार थयेला तमारा व म्हारी प्रतिज्ञा मिथ्या न धान, माटे पो वखतवे तेटलो काल वाट जुन. " युधिष्ठिरनी श्रावी प्रज्ञाश्री जीमसेनादि चारे बंधुन पोतानी स्वाभाविक प्रकृतिने पामी गया, पत्री
५५