________________
श्री मल्लिनाथ चरित्र. (३५) - ग्या.आ अवसरे देवमनुष्योनां अखंमित वाजींत्रो वागवा लाग्या, रंनादि देवांग'नान नृत्य करवा लागी, देवतानना बंदिजनो गायन करवा लाग्या अने सर्वे मनुष्यो अष्टप्रकारना स्पष्ट मंगलिक शब्द करवा पूर्वक मंगलिक गीतो गावा लाग्या.
पी हाथी नपर बेठेला कुंनराजाए, स्वजनोए अने परिवारसहित पालखीमां बेठेली प्रत्नावती माताए आनंदपूर्वक जोयेली ते प्रनुनी पालखीजेटलामां पोताना महेलथी विस्तारवंत एवा राजमार्गने विषे आवी प. होची तेटलामा देदीप्यमान आनूषणोवाला तथा अति आदरवंत एवा सुरेंशेए अने असुरेशेए हर्षथी ते पालखीने उपामवा मांमी. वली ते वखते पुप्पनो वर्षाद करता अने नाना प्रकारनी नाट्य क्रीया करता एवा ते देवतानए पोतानां तेजश्री मिथिलापुरी अने स्वर्गपुरी एकज करी दीधी. अति संतुष्ट श्रयेला लोकोए पण पोताना प्रफुल्लित एवां नेत्रोथी जेनुं लावण्य पान करातुं हतुं एवा श्री मल्लिनाथ प्रन्नु मिथिला नगरीने त्यजी अनुक्रमे सहस्त्राम्रवनमां अशोकवृदनी नीचे आव्या. त्यां शीलरुप आनूषणोयी सुशोनित एवा तेमणे पालखीमांथी नीचे नतरी प्रयत्न वमे सर्व बाह्य आनूषणो त्यागकस्यां. परी ज्यारे प्रन्नुए लोच कस्यो त्यारे तेमना सर्व केशने ६३ पोताना वस्त्रमा लइ कीरसमुश्मा नाख्या. इंनी आज्ञाश्री देव अने मनुष्योए करेलो वाजीत्रोनो शब्द शांत अयो एटले प्रनुए सिोने नमस्कार करीने सर्व सावद्ययोगना त्यागपूर्वक जैनी दीक्षा लीधी. आ वखते जाणे आगमने विषे श्रीमान् केवलज्ञानरुप नूपतिनो प्रतिहारज होयनी ? एम श्री मल्लिनाथ प्रन्नुने चोयं ज्ञान प्रगट यु. श्री मल्लिनाथे ज्यारे पोश सुदी अगीयारसने दिवसे अश्विनी नक्षत्रमा चश्मानो योग प्राप्त अये ते अठम तप करीने दीक्षा लीधी त्यारे व्रतने धारण करनारी त्रसो स्त्रीयोनी अंतःपर्षदा अने व्रत अंगीकार करनारा त्रणसो पुरुषोनी बाह्य पर्षदा अइ. वली बलिमित्र, सुमित्र, नंदमित्र, नंदक, अंमरपति, नानुमित्र, अमरसेनिक अने महासेन ए आठ प्रसिह राजपुत्रोए तेमनी साथे तेज वखते चारित्र अंगीकार करयु. श्री मल्लिनाथ जगवाने, जे दिवसे चारित्र अंगीकार करयुं तेज दिवसे सांजे तेमने विशुछ एवा ध्यानना योगयी निर्मल एवं केवलज्ञान नुत्पन्न थयु. श्रा अवसरे चार निकायना देवतानए, बहु नक्तिथी तुरत रुपाना सोनाना अने मणिना किल्लान बनावीने