________________
___ श्री मल्लिनाथ चरित्र. (३७३) तिबुहिनूपतिने कां. "हे प्रजानाथ ! आजे श्री नागदेवनी पूजानो म्होटो नत्सव ; तेथी जो आप रजा आपो तो हुं त्यां जालं. आपे पण म्हारा नपर प्रसन्न श्रश्ने त्यां आवq.” राजाए ते वात कबुल करी एटले हर्षयुक्त चित्तवाली पद्मावती राणीये मधुर वचनधी आज्ञाकारी सेवकोने का के, "हे सेवकजनो! तमे आजे नागमंदिर प्रत्ये जश विविध प्रकारना अति सुगंधवाला पुष्पोथी एक म्होटो पुष्पनो विशाल मंझप तैयार करो अने तेना मध्ये फुलती विचित्र पुष्पोनी मालाउथी गुंथेलुं जाणे नत्कृष्ट एवी शोना, निधान होयनी? एवं सुगंधीनी संपत्तिवालुं " श्री दाम" नामनुं मंदिर बनावो. वली वाजींत्र, गीत, धूप, वासकेप विगेरे विविध प्रकारनो पूजानो सामान प्रयत्नश्री तैयार करीने म्हारी वाट जोता नन्ना रहो." या प्रमाणे महाराणीये आझा करेला सेवको ते सर्व तैयार करी पद्मावती राणीनी राद जोता नन्ना रहा. .
पद्मावती राणी पण स्नान करी, सर्व प्रकारनां अलंकारोने धारण करी अने पोताना समान सखीयोनी साथे श्रेष्ठ एवा रथमां बेसीने बहु वाजीत्रोना तथा धवलगीतना मधुर शब्दश्री व्याप्त अने देशांतरोधी आवेला अनेक. लोकोथी नरपूर एवा ते महोत्सववाला नागमंदिर प्रत्ये आवी. त्यां ते महाराणी पुष्प विगेरेथी नागदेव- पूजन करी दिव्य महोत्सवने वृद्धि पमामती नूपालना प्राववानी वाट जोती बेठी. महाराजा प्रतिबुद्धि पण राणीना स्नेहने लीधे नत्तम शृंगारने धारण करी, पट्ट हस्ति नपर बेसीने असंख्य सेना सहित त्यां आव्यो. त्यां ते गंध, पुष्प, नैवेद्य विगेरे सामग्रीथी नागदेवतुं वि. धिपूर्वक पूजन करीने श्रेष्ठ एवां पुष्पोना मंझपमां रदेला सिंहासन नपरबेगे. क्षणमात्र मंझपनी शोनाने जोश्ने पी ए राजानी दृष्टिरुप मयुरीये जाणे बाकी जवाने लीधेज होयनी ? एम मंझपनी अंदर रहेला फुलती पुप्पोनी मालाना मंदिरने विषे (श्री दामने विषे) निवास कस्यो. पठी आश्चर्य पामेला नूपाले, पोतानी आगल बेठेला, वृक्ष, बुदिना निधान अने सुबु नामना पोताना मंत्रीने पूज्यु. “ हे मंत्री ! तमे म्हारी श्राशायी निरंतर घणा राजन्नुवनो प्रत्ये गया गे. त्यां तमे कोई स्थानके आवं श्रीदाम जोयु हो, य तो, कहो.” मंत्रीये काश्क हास्य करीने कह्यु.." महाराज ! स्थिर चित्त . करीने सांजलो."