________________
श्री बलन बलदेव चरित्र. ( ए?) , सइ विधिने जाणनारा मुनि बलन्न त्यां रह्या. त्रण रत्ननुं आराधन करवा.
मां सावधान, त्रण गुप्ति अने चार समितीनुं रक्षण करनार, शमन्नावना समुअने मोक्ष सुखना अनिलाषी ते महामुनि, पददमण अने मासक्षमणना पारणाने विष काष्ट जल विगेरेनुं नक्षण करता तप करवा लाग्या. पनी एक दिवसे ते पर्वत नपर काष्ट लेवा आवनारा माणसे पोताना राजानी पासे प्रावीने का के, “आ पर्वतना शिखर नपर कोइ तपस्वी अति घोर एवं तप करे . सर्वे राजा पण ए वात सांजलीने दोन पामता बता विचार करवा लाग्या के, " निश्चे ए आपणुं राज्य लेवाने अर्थेज घोर तप करे , माटे एनो ह. वणां वध करवो योग्य ." आम धारी सर्वे नूपतियो बखतर पहेरीने बल:देव मुनिने दणवा माटे त्यां अाव्या. धिक्कार ने धिक्कार ने महामोहने सेवन करनारा मनुष्योनां श्रावां अयोग्य स्थानने विष प्रारंन्नेला युःक्ष्नां कृत्यने !!! सिक्षार्य देव परा आ वखते पोतानी नत्कृष्ट नक्तिने लीधे पुंच अने केशवाली.
श्री पृथ्वीना नागने कंपावता एवा विकराल मूर्तिवाला सिंहो श्री बलदेव मुनिनी पासे विकूा. देवतानां आवां कृत्यश्री जय पामेला सर्वे राजाल श्री बलदेव मुनिने प्रणाम करी पोतपोताने स्थानके जता रहा. कडं ठे के-लोकने विषे तीन तपस्वी लोकोनां तपनो प्रनाव अचिंत्य होय . ए महा मुनिना } मधुर स्वरवाला स्वाध्यायने सांजलीने व्याघ्रादि हिंसक जीवो पण परस्पर } वैर त्यजीने नपशम नावने पाम्या हता.
हवे श्री बलन्न मुनिनो को पूर्व जन्मनो मित्र लघुकर्मी जीव, उत्पन्न ययेला जाति स्मरण ज्ञानवालो अने विशुः अक्षरुपी गुणवालो ते वनमां मृग थयो हतो. ते ज्यारे बलदेव मुनि बेसता त्यारे वेसतो, नन्नारदेता त्यारे उन्नो रहेतो अने को स्थानके जता त्यारे तेमनी पाउल जतो. परंतु शुभ चित्तवालो ते मृग क्यारे पण तेमनुं पम मूकतो नहि. विवेकवंत एवा ते हरिणे “श्रा वनमा सार्थ विगेरेनो योग होय रे त्यारे तेमनी पासेयी आहार पाणी लावीने आ मुनि नोजन करे . नहितो नश्री करता.” एवा मुनिनो घोर अन्निग्रहने जाण्यो. पठी ते मृग हमेशां सवारे मुनिनी सेवा करी अने तेमने नमस्कार करी पर्वतना वननी अंदर सार्य विगेरेना आश्रमने शोधतो शोधतो दूर नमे अने ज्यारे ते को सार्थ. विगेरेने देखे त्यारे ते मुनिने