________________
श्री बलन बलदेव चरित्र. बोध पमामवाने माटे तुरत त्यां आव्यो. पठी ते देवताए बलन्नइ जोता बंता पर्वतना विषम प्रदेश नपरथी साजा नतारेला अने पृथ्वीना सरल रस्ता नपर नागी गयेला रथने फरीथी साजो करवा मांमयो. तेनी आवी चेष्टा जोईने बलन कj. “अरे मूर्ख ! विषम मार्गेथी सुखे उतारेला अने सरल रस्ते नागी गयेला रथने हवे शा माटे साजो करवा बेगे ?" देवताए कडं." हे बलदेव ! युः धिना मृत्यु पामेलो आ त्हारो बंधु ज्यारे जीवतो श्रशे त्यारे आ नागी गयेलो म्हारो रथ पण साजो अशे, एम धारी हुं तेने सांधु बु.” देवतानां आवां वचन सांजली विशेष पुःख पामेला बलदेव तत्काल आगल चाल्या. देवता पण तेमने प्रतिबोध पमामवा माटे खेमुतनुं रूप धारण करी पथ्यर नपर कमल वाववा लाग्यो, बलन तेनुं आवं कृत्य जो हसीने पूज्यु. “अरे ! आ त्हारां कमलो क्यारे नगशे?" देवताए उत्तर आप्यो. “ त्हारा खंना नपर रहेढुं शब ज्यारे जीवतुं श्रशे त्यारे ए कमलो नगशे.” बलदेव फरीथी आगल चाल्या एटले देवता पण मनुष्यन रूप धारण करीने तेज मार्गमां एक बली गयेला वृदने जलसिंचन करवा लाग्यो. बलदेवे तेने हास्यपूर्वक कयुं. “हे मूढ ! आ बली गयेखें वृक्ष त्हारा सिंचन करवाश्री क्यारे पल्लवित अशे ?" देवताए कां. “ ज्यारे आ त्हारा खन्ना नपर रहेढुं शब जीवतुं श्रशे । त्यारे आ वृक्ष पण पल्लवित अशे.” देवतानां आवां वचनश्री बलन्न आगल चाल्या. देवता पण तुरत गोवाल, रूप धारण करी तेज मार्गमा एक मृत्यु पामेली गायना मुखमां लीला घासना कोलीया प्रयत्नश्री देवा लाग्यो. बलदेवे तेने कडं. “अहो ! आ मृत्यु पामेली गाय शुं घासने खाशे?" देवताए कडं, “हे मूढ ! त्यारे श्राशब पण शुं जीवतुं श्राशे?" देवतानी आवी समान प्रत्युतरवाली वाणी सनिलीने श्री बलदेव विचार करवा लाग्या. “शुं म्हारो बंधु निश्चे मृत्यु पान्यो बे के, जेयी सर्वे माणसो आवी रीते कहे ?” आम बलदेव पोताना चित्तमा विचार करे एटलामां सिद्धार्थदेवे पोतार्नु खलं स्वरुप धारण करीने तेमने कह्यु. “हे बलदेव ! आप बंधुना नेहथी केम मोह पामो गे? हुं तमारो नाई सिद्धार्थ .आपे मने प्रतिज्ञा करावी हती के, त्हारे अवसरे आवीने मने प्रतिवोध पमाझवो.” एज कारणथी हुँ स्वर्गर्नु सुख गेमी दंश तमने प्रतिबोध करवा अहिं आव्यो , हे वलनs! सांजलो.