________________
श्री पद्म बलदेव चरित्र.
( १६३ ) पामवाने तैयार थयेलो एक वृषन चितराव्यो. वली तेणे वृषनना कानमां नः वकारमंत्र संजलावनार पुरुषनुं चित्र पण जिनेंइनी मूर्ति सहित कराव्यं. पी ते त्यां रहेला पूजारीने कह्युं के, “जे माणस या चित्राने यथार्थपणे जोवे तेनी खात्री कर मने तुरत खबर प्रापवा." वृषभध्वजकुमार या प्रमाणे योग्य बंदोबस्त करी पोताने घेर गयो.
sa केटलाक दिवस पी पेलो पद्मरूचि शेठ त्यां चैत्यवंदन करवा आव्यो. ते अरिहंत प्रजुने नमस्कार करीने जीते चितरेलां चित्रो एकी नजरथी जोइने दाइय करयुं एटले पूजारीये तेने कारण पूर्वयुं पद्मरूचिये कं. " में पूर्व अश्व उपरथी नीचे उतरी वृद्ध वृषनना कानमां परमेष्टी मंत्र संभाव्य तेनो था चितार बे. ए कारणथी में हाश्य करयुं बे. " पूजारीये श्रावात राजपुत्र वृषभध्वजने कही, तेथी ते त्यां प्रावी पद्मरूचिने प्रणाम करीने कवा लाग्यो के, " हे सुश्रावक ! ते वृद्ध वृषन हुंज हतो. आपे मने अंत वखते नवकारमंत्र संनलाग्यो; तेथी हुं राजपुत्र थयो बुं. हे महा उपकार करनारा ! हवे तमे म्हारा गुरू, देव ने प्राणरूप बो." वृषभध्वज राज़कुमारे, या प्रमाणे पद्मरूचिना वखाण करी तेने लक्ष्मीश्री समृद्धिवान् एवा पोताना घर प्रत्ये मी जइ तेनीज साथे उत्तम श्रावकधर्म आदरयो. पवी ते बन्ने जान कालधर्म पामी ईशान देवलोके महा समृद्धिवंत देवता श्रया. त्यां तेन दीर्घकालपर्यंत सुख जोगवी तेमांनो पद्मरूचि त्यांथी व्यवीने वैताढ्य पdaar नंदावर्त नगरना नंदीश्वर राजानो नयतप्रिय नामना पुत्रपणे उत्पन्न
यो. त्यां ते बहु काल पर्यंत राज्य जोगवी अंते दीक्षा लइ कालधर्म पामी माइ देवलोकमां देवता थयो. त्यांथी चवी महाविदेह क्षेत्रमां केमा नगरीना राजा विपुल वाहननी स्त्री पद्मावती ना नदरे श्रीचंद नामना पुत्रपणे उत्पन्न थयो. अनुक्रमे युवावस्था पाम्यो एटले बहु काल पर्यंत राज्य सुख भोगवी अंते समाधी गुप्त मुनी पासे चारित्र लइने काल करी ब्रह्मदेवलोकनो देवेंड थयो. त्यां ते ब्रह्मलोकनां बहु सुखो जोगव्यां. पबी त्यांथी चवीने आ पद्म नामे नृत्पन्न यो वृषध्वज पण ईशांन देवलोकमां नाना प्रकारनां सुखोने जोगवी ते त्यांथी चवी बहुप्रकारना जवोवमे मेलवेलां पुण्ययी था सुग्रीव बयो बे.
sa श्रीकांतनो जीव के, जे मृग थयो हतो ते बहु नवो भ्रमण करें।
1