________________
श्री आदिनाथचरित्र. (१५) ३३"आ युगलियान विनीत .” एम कहीने बार योजन लांबी अने नव योजन पहोली विनीता नामनी नगरी बनावी पी. पठी प्रनुए ब्राह्मीने ज'मणे हाथे अढार जातनी लीपी शीखवी अने सुंदरीने मावा हाथथी गणित
शास्त्र शीखव्यु. वली लरतने रूपना कार्य अने बाहुबलिने मनुष्य विगेरंना लक्षण तथा तेमनां मान, नुन्मान अने प्रमाण एत्रण जातनानेद तथा तेमनां लक्षण शीखव्या. अश्वादि चार पगवाला पशुननां लक्षणने निरुपणकरी, चारवर्णनी स्थापना करी अने सर्व कलान प्रदर्शित करीने प्रनुए पोताना नरतादि सो पुत्रने जूदा जूदा देशने विषे राजान बनाव्या अने पोते चार हजार राजान सहित चैत्रमासनी अंधारी आग्मने दिवसे नत्तराषाढा नक्षत्रना योगमां
उन्नक्तसहित सिक्षार्थनामना नद्यानमां आवी संयम ग्रहण करचो.ते वखते साथे रहेला चार हजार राजानए पण चारित्र लीधुं; परंतु तेन निदा नहिं पामवाथी वनने विषे तापसो थया. कच अने महाकछ पण तापसपणुं पाम्या, ते वखते तेनना पुत्रो देशांतरथी पितानी सेवा करवाने माटे त्यां आव्या एटले कब अने महाकछे ते पोताना पुत्र नमि विनमिने कयु के, " हे पुत्रो! तमे घरे जान अयवा तो कल्पवृक्ष समान जिनेश्वर प्रनुनी सेवा करो."पठी राज्यनी श्चाथी जिनेश्वर प्रन्नुनी सेवा करता एवा ते बनेने (नमि विनमिने) धरणेंडे सर्व विद्या आपीने वैताढ्य पर्वतनी उत्तरश्रेणि तथा दक्षिणश्रेणिना अधिपति बनाव्या.
हवे निदा नहिं मलवाने लीधे एक वर्ष पर्यंत निराहार अने निकुकोना मध्ये मुख्य एवा प्रनु विहार करता करता निकाने अर्थे हस्तिनापुर प्रत्ये श्राव्या. ते वखते त्यां बाहुबलिनो पुत्र सोमयशा स्वर्गमां इंनी पेठे राज्य करतो हतो. तेने श्रेयांसकुमार नामे पुत्र हतो. एकदा ते श्रेयांसे एबुं स्वप्न दी के, “ जाणे में स्यामवर्ण थ गयेला मेरुपर्वतने अमृतथी धोश्ने अति नज्वल करयो. " ते वखते त्यांना शेग्ने एवं स्वप्न आव्युं के, “ जाणे सूर्यथकी पृथ्वी नपर पमेला किरणो श्रेयांसकुमारे लश्ने पाग त्यांज(सूर्यना प्रतिबिंबने विवे) स्थापन करयां." वली सोमयशाने पण तेज रात्रीने विषे एवं स्वप्न आव्यु के, “ जाणे युरु करतो एवो को सुन्नट श्रेयांसकुमारनी सहा-- यथी विजयलक्ष्मी पाम्यो.”सवारे ते त्रजणा सन्नामां नेगा थया अने “श्रे