________________
श्री पद्म बलदेव चरित्र.
वालवाने अहिं आव्या . ते तने थोमा कालमांगरुक जेम सर्पनो नाश करे तेम नाश पमामशे. जो के देवादिकभी न जीताय एवा अने रघुवंशमां नत्पन्न थयेला ते राम लक्ष्मण वीर तो दूर रह्या; परंतु त्दाराथी तेमनो एक सेवक हनूमान पण जीतावो अशक्य अयो.हे बंधो ! ते पोताना वंशना विनाशने माटे ते जनक राज्यपुत्रीने अहिं लावेली देखाय . तुं पोतानी कुबुझ्यिी स्वर्ग समान पृथ्वीनां आनूषणरूप पोताना राज्यने वृथा न हारी जा." ते वखते महा मेघना समान शब्दवालो अने मंदराचलना समान धैर्यवालो मेघनाद बोल्यो. “अरे विनीषण ! तुं शत्रुना समूहने देखवा मात्रश्रीज शा माटे बीकरापणुं धारे ? कारण तुं देव, दानव अने मनुष्योथी निरंतरन जीतीशकाय एवा पिताश्री रावण राजाने जाणता उतां पण नपुंसकपणाथी अमारा सर्वेनुं वृथा जमपणुं देखामी आपे . वली हे मूढ ! अमारा पराक्रमोने जा. पता बतां तुं सर्व प्रकारना विद्याबलथी रहित अने वनेचर एवा ए राम लक्ष्मणने वृथा वखाणतो तो शुलजा नथी पामतो ? निश्चे हारा आवा वि. चारथी धीरजतानो लोप करनारो तुंज प्रथम शत्रुरूप .” आवांरावणपुत्र मेघनादनां वचन सानली अत्यंत क्रोध पामेला विन्नीषणे कडं. । “अरे ऽर्मुख ! तुंज शत्रुरूप ने अने पोताना वंशने विषे विनाशनु का. रण यो ले. कारण जे तुं पोताना बंधुनए कदेलु हिताहित जाणी शकतो नथी. वली कामातुर एवो त्हारो पिता अने तुं बन्ने जगा मंद हो, माटे मूखेना शिरोमणि एवा तमे बन्ने जा ऽऊय एवा शत्रुरूप समुझ्ने विषे पमशो.” विन्नीषणनां ावां वचन सांजली तीव्रकोपरुप अग्मियी तप्त श्रयेला आत्मावालो रावण सिंहासनथी उठी नीतिना वनरूप विन्नीषराने मारवा माटे दोमयो. पठी क्रोधथी विकराल श्रयेलो विन्नीषण पण एक म्होटा स्तंनने उपामी तत्काल रावणने मारवा माटे सामो दोमयो. कयु के-जे पोताना बंधुने मारवानुं धारे ते बंधु बतां शत्रुज समजवो. आ वखते-तत्काल (कुलकर्णे श्रावीने ते बनेने निवास्या. पनी रावणे कठोर वचनश्री जयंकर कोपवाला विन्नीषणने कहुं. “अरे शत्रुना पक्षपाति ! तुं म्हारा राज्यपी कट 'चाल्यो जा! चाल्यो जा!!” आम रावणे तिरस्कार करेलो विन्तीपण तत्काल रामना सैन्यप्रत्ये गयो, ज्यारे विनीषण रामना सैन्यप्रत्ये गयो त्यारे लेनी पा..
२८