________________
श्री पद्मं बलदेव चरित्र. (१६५ ) पूर्व नवन यथार्थ स्मरण करतो तो तत्काल मूळ पामी गयो. योमीवारे मर्जा वली एटले नुत्तम बुध्विंत एवा तेणे सीताने पोतानी बेन मानता उता अने 'पोताना आत्मानी निंदा करता उता सीतानी साथे विवाह करवानीश्या त्यजी दीधी; एटलुंज नहि पण तेणे सीताने पोतानी व्हेन जाणीने वंदना करी.सीताए पण तेने पोतानो साथे जन्मेलो बंधु जाणी आशिष आपी. पनी चंदगति विद्याधरे नामंगल कुमारने मिथिलापुरीने विषे ज्यां जनक नूपति अने विदेहा हतां त्यां पहोचामयो अने तेनने जोमलामां नत्पन्न अयेला नाममल कुमारनी वात अने तेनुं पूर्व जन्मना वैरीये करेलु हरण ते सर्व कही संन्नलाव्युं. जामंमल कुमारे पण प्रेमयुक्त यश् हर्षनां आंसुने वरसावतां पोताना खरा माता पिताना चरणमां प्रणाम कस्यो. माता पिताए दिव्यरूपनी संपत्तिवाला पुत्रने प्रेम दृष्टिथी जोश्ने हर्षयी पोताना खोलामां बेसास्यो. वली नामंमल कुमारे सीताना आवरणधी नत्पन्न श्रयेला क्रोधनी शांतिथी प्रसन्न यश रामने पण नमस्कार कस्यो. पी चंगति विद्याधरे प्रबोध पामी जासंमल कुमारने पोतानुं साम्राज्यपद आपी तेज सत्यनूति सूरि पासे चारित्र अंगी. कार करयु. कडुं ले के महात्मानने पुण्यकार्यमा विलंब होतो नथी. पठी नामंगल कुमार चंगति राजर्षिने, विदेहाने, जनक नूपतिने, दशरथ नृपने, व्हेन सीताने अने रामने नमस्कार करी वैताढ्य पर्वत नपर गयो. व्रत ग्रहण करवाने अनिलाषवंत थयेला दशरथ नूपति पण नद्यानथी नगरीने विषे आवी कौशल्यादि सर्व प्रियाउने तथा श्री रामप्रमुख पुत्रोने तत्काल बोलावी कहेवा लाग्या के, “ हे वत्सलो! तमे सौ मने दीदा लेवानी आझा आपो.. कारण के, पूर्वजोनो एज क्रम चाले .” पीनक्तिवंत नरते कj. “हे तात ! हुं पण आपनी साथे नाना प्रकारना नवनो नाश करवा माटे व्रत अं-' गीकार करीश.” आ वखते कैकेयी विचार करवा लागी के, “ हाय हाय ! हणायेली श्राशावाली हुं पति अने पुत्र विना एकली घरने विषे केम रही सकीश?" आम धारी ते बोली के, “हे नाथ ! पूर्वे आपे मने वरदान आप्यो ने ते हवणां म्हारा उपर कृपा करी मने आपो.” दशरथे कयु. “हे प्रिया! मरजी प्रमाणे ते वरदानने तुं तत्काल मागी ले. कारण इक्ष्वाकु वंशमां न. पत्र श्रयेला राजान्नु वचन क्यारे पण फोगट जतु नथी..