________________
.
स्पा लाग्था.
(१६४) ऋषिमंमलवृत्ति-पूर्वार्ध. क राजानी पुत्री सीता के, जे रूप संपत्तिथी प्रसिद्धि पामेली अने गुमवाली वे, तेने विषे श्रा कुमारनुं मन आसक्त यश् गयुं . तो तेने सीतानी साथे परणावीने तेनी चिंता दूर करो.” चंगतिये आ प्रमाणे पुत्रनो मनोरथ जागीतेने कर्वा के, “हे वत्स ! तुं जरा पण खेद न कर. हुं थोमाज वखतमां. जानकीनी साथे त्हारो विवाह करावीश, माटे शांत था.” पितानां आवां वचन सांजली अत्यंत हर्षित श्रयेलो नाममल कुमार स्वेचाथी पोताना मित्रोनी साथे सुखे क्रीमा करवा लाग्यो.
पठी चंगति विद्याधरे पोताना चपलगति नामना सेवकने मिथिलाना अधिपति जनकने वोलाववा आज्ञा करी, ते नपरथी ते विद्याधर मिथिला नगरी प्रत्ये आवी रात्रीये जनक राजानुं हरण करी तेने वैताढ्य पर्वत पर । लश् गयो. त्यां चंगति विद्याधरे तेमने नेटी नत्तम सिंहासने बेसारी अने पोते न्हाना सिंहासन उपर बेसी आ प्रमाणे जनक राजाने कदेवा लाग्यो. “हे राजन् ! यापनी पुत्री सीता के, जे नुत्तम रूपवाली अने गुणवाली ले ते म्हारा पुत्र नाममलने आपो अने ए संबंधथी विद्याधरना अधिपति अने माएसोना अधिपति एवा आपणी प्रीति दीर्घकाल सुधी स्थिर अने कुशलकारी श्राय." जनक राजाए कह्यु. “ हे विद्याधरें ! अमारा सरखा माणसोने विषे नत्कृष्ट स्नेहने धारण करता एवा आपे योग्य कडं, परंतु ए पुत्रीने में द- (शरम्यना पुत्र रामने प्रश्रमश्री आपी दीधी ; कारण कन्यानुं दान एकवारज था शके . पठी चंगति विद्याधरे क्रोधातुर या पोतानी शक्तिने देखामनारं वचन कह्यु के, “हे राजन् ! हुं पोतानी विद्यावले तमने आकाश मागे करी अदि लाव्यो , तो पठी सीतार्नु हरण करवामां केटलोक वखत श्रवानो ते कहो ? माटे हुं प्रीतिनो संबंध मागुं वं ते अंगीकार करो. वली हे राजन् ! अमारा सरखा महा शत्रु नत्पन्न अये उते राम अथवा वीजा कोश गजानो पुत्र सीतानुं पाणीग्रहण करी शकशे खरो?" विद्याधर चंगतिये या प्रमाणे का एटले जनक राजा मोन रह्यो, तेथी तेणे जनक राजाने फरी विचार करीने कहां. "द राजन् ! वली म्हारं एक वचन सोललो. ___ म्हार' घग्ने बिषे म्हारा पूर्वजोनी परंपरायी चालता श्रावेला अने वा. मुदयना बसायोग्य एवा वजावर्न अने अगवावर्त नामना वे धनुष्य . जूदा